Up Voajoge: Juli / July 2013

 

Hallo allemaal,

Dit is eigenlijk mijn derde poging om deze nieuwsbrief te schrijven. De eerste twee voelde voor mij niet echt juist aan voor een bepaalde reden, dus ik ben twee keer herbegonnen. Nu ik deze zin aan het schrijven ben, hoop ik de juiste stijl gevonden te hebben om de komende nieuwsbrieven te schrijven.

Wat betekent de titel “Up Voajoge”? Het is in het dialect van mijn stad, Leuven, en vertaald als “Op Reis”.

Dus wat kan je zoals vinden in deze eerste nieuwsbrief? Het zal zich concentreren rond de voorbereidingen van mijn reis, de redenen van mijn reis en de dingen die me bezig hielden deze maand. Het was zeker eco-bouw maand moet ik zeggen. Geniet er van!  

Hi everyone,

This is actually my third attempt at writing this newsletter. The first two didn’t really feel right for some reason, so I started from scratch two times. As I’m writing this sentence I really hope to find the right kind of style for me to write the upcoming newsletters.

What does the title “Up Voajoge” mean? It’s in the dialect of my town, Leuven, and it means “Traveling, on a journey”.  

So what can you find in this first newsletter? It will focus on the preparations of my travels, the reasons behind them and the things that kept me busy this month. It certainly was an eco-building month I must say! Enjoy! 

Reisvoorbereidingen / Travel preparations

(15-07-2013) Juli is snel aan het voorbij gaan en het voelt nog altijd niet aan alsof ik niet meer in België ga zijn binnen een paar weken. Ik zou me meer moeten concentreren op de voorbereidingen van mijn reizen. Wat zijn mijn plannen dusver: De eerste augustus ga ik liften naar Parijs en daar blijven voor een dag. De dag erna ga ik met iemand liften naar Nantes. In Nantes zal iemand ons komen oppikken om zo naar het zuidwesten van de Pyreneeën te gaan. Daar gaan we wat rondtrekken voor een paar dagen alvorens de Spaanse grens over te steken om daar een paar dagen te verblijven. Daarna gaan mijn vrienden terug naar Frankrijk en ga ik voort liften naar Bilbao. Ik zal blijven liften tot Santiago de Compostela en daarna Vigo. Daarop zal ik zuidwaarts gaan en de Portugese grens oversteken, zodat ik hopelijk op tijd ben voor het Tribojam festival, want ze zullen daar workshops rond eco-bouwen en dergelijke geven. Dat is tot nu toe het plan. Eens zien hoeveel ervan wordt gerealiseerd. ;)   

(15-07-2013) July is passing by pretty fast and it still doesn’t feel like I’m not going to be in Belgium within a couple of weeks. I should concentrate more on the preparations for my travels.

My plans so far: The first of august I’m going to hitchhike to Paris and stay there for a day. The day after I’m going to hitchhike to Nantes with someone. In Nantes someone else will pick us up to go to the southwest of the Pyrenees. We are going to hike there for a few days and then we’ll cross the border of Spain to stay there for a few days. After that my friends will go back to France and I will hitchhike to Bilbao. I will keep on hitchhiking until Santiago de Compostela and after that Vigo. Then I’ll be going southwards and cross the border of Portugal, so I hopefully will be on time for the Tribojam festival, because they’ll be giving some workshops on eco-building and such. Well yeah, that’s the plan so far. Let’s see how much of it will come into reality. :)

(21-07-2013) Ow, ik heb iemand gevonden die met me mee wilt liften na het rondtrekken in de Pyreneeën! Hoe meer ziel, hoe meer vreugd! :) Er zijn veel mensen die dezelfde richting uitgaan als mij. Ik ben al op zijn minst tien mensen tegen gekomen die ook naar de Pyreneeën, Spanje en Portugal gaan in het begin van augustus. Ik vermoed dat onze wegen ergens op de één of andere manier wel zullen kruisen. Spannend! Ik begin ook de drang te voelen om andere projecten op te zoeken in de buurt van Tribojam. Er zijn veel eco-projecten in Coimbra, Portugal. Ik hoop ze dit jaar te bezoeken. Mijn gedachtes gaan ook naar wat projecten in Spanje.

(21-07-2013) Ow, I found someone who’s willing to hitchhike with me after the hiking in the Pyrenees! The more, the merrier! :) There are a lot of people that are going in the same direction I’m heading. I already met at least ten people who’re also going to the Pyrenees, Spain and Portugal in the beginning of august. I guess our roads will cross somewhere somehow. Exciting! I’ve also been starting to feel the urge to explore other projects in the vicinity of Tribojam. There are a lot of eco-projects in Coimbra, Portugal. I hope to visit them this year. My thoughts are also going to some projects in Spain.

Redenen / Reasons

De reden waarom ik deze reis aan het voorbereiden ben, is omdat ik me ooit eens heb voorgenomen dat ik mijn eerste eco-huisje gebouwd zal hebben voor mijn dertigste. Ik word er achtentwintig dit jaar dus het wordt tijd om eens naar dat doel toe te werken. Ik vermoed dat eco-bouwen iets is waarmee ik bezig zal zijn in de komende jaren. Verrassend genoeg, door mijn focus op het eco-bouwen, ben ik veel mensen tegengekomen deze maand die ofwel aan het werken zijn aan of al in een soort van eco-huis wonen. Lees verder als je meer wil weten!

The reason why I started preparing this trip is because I once told myself that I’m going to build my first eco-house before I’m thirty. I’m turning twenty-eight this year, so it’s about time to work towards that goal. I guess eco-building will be something that I’ll be busy with in the years to come. Surprisingly enough, I guess because of my focus on eco-building, I met a lot of people this month who are either working on or already living in a kind of eco-house. Read on if you want to know more about this!

De reden waarom ik door het noorden van Spanje ga, zoals Asturië en Galicië, en niet rechtstreeks naar Portugal, is voor de Keltische invloeden in die streken, die ik hopelijk zal ervaren wanneer ik daar ben. Ik heb me altijd al aangetrokken gevoeld tot de Keltiche cultuur. Ik ben niet zeker waarom, maar ik vermoed dat mijn stamcafé daar iets mee te maken heeft, de Thomas Stapleton Irish Pub in mijn geboortestad, Leuven. Ik hou echt van de atmosfeer daar. Het donkere houtwerk, het glaswerk en de rode muren in combinatie met de Ierse folk geven het iets enorm gezelligs. Het is dé plek waar ik al twaalf jaar naartoe ga. Één van mijn favoriete keltisch-getinte folk liedjes komt van iemand van Galicië, Vigo: Carlos Nuñez.

Het vermelden waard: recentelijk heeft er een pagan folk groep opgetreden in Leuven, Omnia. Leuk optreden! Het optreden van Corvus Corax in Vorselaar een paar jaar geleden blijft echter mijn favoriet.

The reason why I’m going through the north of Spain, like Asturias and Galicia, and not straight to Portugal, is because of the Celtic influences in those regions, which I’ll hopefully experience when I’m there. I’ve always felt attracted to the Celtic culture. Not sure why, but I guess my local pub has something to do with that, the Thomas Stapleton Irish Pub in my home town, Leuven. Love; the atmosphere there, The dark woodwork, stained glass and red walls in combination with Irish folk gives it something really cosy. It’s been my place to go to for twelve years already. One of my favorite celtic-tinted folk songs is from someone from Galicia, Vigo: Carlos Nuñez. Worth mentioning: recently a pagan folk band played in Leuven, Omnia. Nice concert! The concert of Corvus Corax a couple years ago in Vorselaar is still my favorite though.

Deze maand ervaren! / Experienced this month!

Ik heb veel zitten liften deze maand, gewoon om er aan gewend te geraken, en natuurlijk omdat het enorm leuk is. Één van mijn vrienden zei onlangs nog dat België een lifthemel is en ik moet hem daar gelijk in geven. Het is redelijk makkelijk om een lift te krijgen en over het algemeen ben je sneller op je bestemming in vergelijking met het openbaar transport, vooral omdat mensen de neiging hebben je exact op je bestemming af te zetten als het niet te ver omrijden is. Hitchwiki gebruiken maakt het nog makkelijker. Het is ook heel interessant om mensen te ontmoeten op deze manier. Zo heb ik iemand ontmoet die ons zou kunnen helpen met aan goede buizen te geraken voor onze rocket stoves en rocket mass heaters, iemand anders die een lage-energiewoning had gebouwd en me heeft uitgelegd wat geocaching was en nog tal van andere mensen die geïnteresseerd waren in ecologische onderwerpen. Sommige mensen die me een lift gegeven hebben, krijgen zelfs deze nieuwsbrief aan! Een welgemeende dank u aan hen om me op mijn bestemming te krijgen! :)    

I’ve been doing a lot of hitchhiking this month, just to get used to it, and because it’s a lot of fun of course. One of my friends recently said Belgium is hitchhiking heaven and I have to agree with him. It’s pretty easy to find a ride and in general you arrive faster to your destination compared to taking the public transport, mainly because people tend to drop you off right at your destination if it isn’t too far out of their way.
Using Hitchwiki makes hitchhiking even easier. I also find it really interesting to meet people this way. By doing so I met someone who could help us getting some really good pipes for our rocket stoves and rocket mass heaters, someone else who built a low-energy house and explained to me what geocaching was also various other people who had an interest in ecological subjects. Some people I hitchhiked with are even getting this newsletter! A special thanks to them for getting me to my destination! :)

Zoals ik al zei, het was zeker een eco-bouw maand!

(04-07-2013) Één van de eerste plaatsen waarnaar ik gelift ben deze maand heet Quelle 13, een gekende naam in de alternatieve scène rond Leuven. Heel vriendelijke mensen die er wonen! Wat ik zo leuk vind aan het opzoeken van zulke plaatsen zijn de interesante conversaties. Conversaties over stiltemeditatie, keelzang, didgeridoo en dergelijke zijn ze compleet normaal. Ik ben er een nacht gebleven en had er mijn eerste ervaring van te slapen in een strobalenhuis! :D Echt super. Ik hou echt van het organische van het interieur. De bewoners van Quelle 13 wisten me te vertellen dat er een paar werkdagen gingen zijn in Burdinne, waar wat vrienden een strobalenhuis aan het afwerken zijn.

Like I said, it certainly was an eco-building month!

(04-07-2013) One of the first places I hitchhiked to this month is called Quelle 13, a known name in the alternative scene around Leuven. Really nice people living there! What I really like about going to such places are the interesting conversations. Conversations about silenct meditation, throat singing, didgeridoo, etc. are completely normal. I stayed the night there and I had my first experience in sleeping in a strawbale house! :D Truly loved it. I really liked the organic feel of the interior. The people at Quelle 13 told me that there were going to be some working days at Burdinne where some friends are finishing a their strawbale house.  

(13-07-2013) Ik ben Plukrijp gaan bezoeken in Schriek, een andere plaats dat zijn reputatie heeft binnen de alternatieve scène. Het is een bio-boerderij dat werkt met permaculturele principes. Veel om van bij te leren. Prachtige plaats dat ik meer wil bezoeken wanneer ik terug in België ben. Ik heb mijn caravan daar gezet zodat het gebruikt kan worden door alle WOOFF’ers en HelpX’ers dat daar tijdelijk verblijven om er te helpen. Wanneer ik terug ben in België kan ik er natuurlijk zelf gebruik van maken. Ze hebben er ook een paar yurts welke ik natuurlijk graag wou zien. Zelfs de mogelijkheid gehad om er in één te slapen!

(13-07-2013) I went to visit Plukrijp in Schriek, another place that’s got a reputation within the alternative scene. It’s an organic farm that works with permacultural principles. Lots to learn. Lovely place that I plan to visit more when I get back to Belgium. I put my caravan there, so it can be used by all the WOOFF’ers and HelpX’ers that stay there for a while to help out. When I get back I can use it myself of course. They’ve also got a couple of yurts which I was eager to see. Even got the opportunity to sleep in one of them!

(16-07-2013) Naar Burdinne! Ik heb besloten om naar Burdinne te gaan voor een paar dagen om mijn vrienden wat te helpen. Het merendeel van de tijd waren we bezig met de vloer, dat gemaakt was uit leembeton. Zwaar werk, zeker in de brandende zon, maar de zwemvijver vlakbij en het heerlijke eten maakte het een zeer aangename ervaring.

(16-07-2013) Unto Burdinne! I decided to go to Burdinne for a couple of days to help out my friends. Most of the time we had to be busy with the floor, which was made out of loam concrete. Heavy work, certainly in the blistering sun, but the nearby swimming pond and the delicious food made it a really nice experience.

(29-07-2013) Bijna mijn laatste dag op het Klimaatactiekamp in Brugge. De 24ste aangekomen. Ik moest er een presentatie geven over “Stop Steenkoolgas” een paar dagen hiervoor. Dit is één van de campagnes waar ik aan werkte wanneer ik wat vrijwilligerswerk deed voor Friends Of The Earth. Één ding dat ik niet verwachtte op het kamp was een presentatie over bouwen met cob, mijn favoriete bouwmethode! De presentatie had zelfs afbeeldingen van het “hobbit huis” van Simon Dale, welke een zeer grote inspiratie voor me waren toen ik interesse begon te krijgen in ecologie. De persoon die de presentatie gaf, had zelfs een huis in België gemaakt met deze bouwmethode! Geweldig! Ik hoop haar echt te bezoeken wanneer ik terug in België ben.  

(29-07-2013) Almost my last day at the Climate Action Camp in Brugge. I arrived the 24th. I had to give a presentation on “Stop Coal Bed Methane” a couple days before. It’s one of the campaigns I worked on when I did some volunteering work for Friends Of The Earth. One thing I didn’t expect to be on the camp was a presentation on cob building, my favorite building method! The presentation even included pictures of the “hobbit house” of Simon Dale, which were a big inspiration for me when I started to get into ecology. The person who gave the presentation even made a house in Belgium with this building method. Wonderful! I really hope to visit her when I’m back in Belgium.

Ik had echt niet verwacht met zoveel ecologische huizingmethodes in contact te komen deze maand. Een leuke verrassing! Ik hou er echt van dat zulke dingen op je pad komen wanneer je je er op begint te concentreren.

I really didn’t expect to get know so many ecological housing methods this month. A lovely surprise! I really love how things like that come unto your way when you start to focus on them.  

Wat andere vermeldenswaardige dingen:

(06-07-2013) Vandaag is het Internationale Gratis Knuffel Dag! :D Één van mijn vrienden had het geweldige idee om op straat te gaan met een “gratis knuffel” bordje en mensen wat gratis knuffels te geven. Het was de eerste keer dat ik dit deed, dus ik vond het wel spannend. Het is wel grappig om de gezichten van de mensen te zien wanneer je zulk een bordje omhoog houd. je kan ze zien denken: “Menen ze dit nu?” Van zodra iemand een knuffel geeft, is het ijs gebroken en beginnen andere mensen hetzelfde te doen. Het is leuk om te horen van de mensen dat ze het een goed initiatief vinden. Er was een klein meisje dat letterlijk langer dan een minuut aan mijn been hing en een vrouw dat met haar haar verward geraakte in mijn halskettingen. Onvergetelijke momenten. :) Echt een leuke dag en een activiteit dat ik meer ga doen in de toekomst!    

Some other stuff worth mentioning:

(06-07-2013) Today is International Free Hugs Day! :D One of my friends had the awesome idea to go on the street with a ‘free hug’ sign and give the people some free hugs. It was my first time doing this, so I was really excited about the idea. It’s funny to see the expression on people’s faces when you hold up a sign like that. You can see them thinking: “Are they serious about this?” As soon as someone gives a hug, the ice is broken and other people start doing the same. It’s lovely to hear from people that they find it a great initiative. There was this little girl that literally hold on to my leg for more than a minute and a woman that got her hair entangled in a pendant around my neck. Unforgetable moments. :) Later on we heard that there was another group also giving free hugs, so we decided to join them. Really nice day and an activity that I’ll do more in the future!

Iets anders vermeldenswaardig dat ik deze maand ben tegengekomen is acroyoga. Een vriend van me sprak er over. Ik was nieuwsgierig, dus ik heb het geprobeerd. Het was leuk! Het is een vorm van yoga dat je met twee personen moet beoefenen. De ene persoon moet de andere persoon al liggend in de lucht balanceren op zijn of haar voeten. De andere persoon doet dan verschillende yogaposities in de lucht. Er komt waarschijnlijk meer bij kijken, maar dat is min of meer hoe ik het ervaren heb toen ik het aan het doen was. Ik hou wel van de combinatie van je lichaan versterken door een persoon in de lucht te houden en je flexibiliteit te verbeteren met de yoga.

Another thing I encountered this month worth mentioning is acroyoga. A friend of mine mentioned it to me and I was really curious about it, so I tried it. It was fun! It’s a form of yoga that you have to practise with two persons. One of them has to balance the other person on his or her feet in the air while lying on the floor. The other person performs several yoga positions in the air. There’s probably more to it, but that’s pretty much how I experienced it when I was doing it. I really like the combination of strengthening your body by holding a person up in the air and increase your flexibility with yoga.     

Nagedachtes / Afterthoughts

Al bij al een redelijk intense maand moet ik zeggen. Veel plaatsen bezocht, veel prachtige mensen ontmoet, veel nieuwe dingen ervaren...en ik ben nog niet eens aan mijn reis begonnen. Ik ben echt blij dat ik besloten had om het meeste uit deze maand te halen alvorens te vertrekken. Het cliché citaat “Carpe diem” komt momenteel op in mijn gedachten. Dank u wel aan alle mensen die dit waar maakte! :)

All in all a pretty intense month I must say. Visited a lot of places, met a lot of wonderful people, experienced a lot of new things...and I didn’t even start my trip. I’m really glad that I decided to get the most out of this month before leaving. The cliché quote “carpe diem” lingers in my mind right now. Thanks to all the people who made this happen! :)

Alle foto’s van deze maand / All pictures of this month: link

Up Voajoge: Augustus / August 2013

Hallo allemaal,

Ik hoop dat je hebt kunnen genieten van de eerste nieuwsbrief! De tweede nieuwsbrief zal vooral over mijn reizen richting Portugal gaan. Het moment dat ik dit aan het schrijven ben, ben ik er bijna en tot dusver is alles min of meer volgens plan gegaan. Tijdens deze reizen ben ik in aanraking gekomen met onder andere de Keltische en Baskische cultuur, welke ik zeer interessant vond zoals je wel zult merken als je verder leest. Ik ben tijdens mijn reizen zo goed als altijd vergezeld geweest door S., afkomstig van Manchester, dus als ik het woord “we” gebruik, dan weet je ook waar dat vandaan komt.

Hi all,

Hope you enjoyed the first newsletter! This second newsletter will be mainly about my travels towards Portugal. As I’m writing this I’m almost there and so far everything went more or less according to plan. During these travels I got a taste of the Celtic and Basque culture among others, which I found really interesting as you will notice if you read further. During my travels I’ve been accompagnied by S., from Manchester, so if I use the word “we”, then you know where that comes from.   

Reis / Travels

Om je een idee te geven langs welke route we deze maand gereisd zijn: Leuven (ik alleen) / Parijs / Nantes / Pyreneeën (meerdere dorpen en steden) / Hondarribia / Bilbao / Gijon / Santiago de Compostela / Vigo / Porto / Lissabon / Nisa. Het meeste daarvan is al liftend gedaan, hoewel we soms ook de bus of trein hebben genomen. Er was een kleine verandering in de planning: wanneer we in Porto waren, hebben we beslist om naar Lissabon te gaan in plaats van Coimbra. Lissabon is waar S. en ik terug elk onze eigen weg zijn opgegaan.

To give you a quick idea on how we traveled this month: Leuven (me alone) / Paris / Nantes / Pyrenees (several towns and cities) / Hondarribia / Bilbao / Gijon / Santiago de Compostela / Vigo / Porto / Lisbon / Nisa. Most of it was done hitch-hiking, although we sometimes used the bus or train to get to our destination. There was a slight change in plans: when we were in Porto, we decided to go to Lisbon instead of Coimbra. Lisbon is where S. and I went on our own roads again.  

Motivaties / Motivations

Zoals ik al zei in mijn eerste nieuwsbrief, de belangrijkste reden waarom ik aan het reizen ben, is om een locatie te vinden om een ecologisch huis te bouwen. Waarom Portugal? Dat is vooral door een combinatie van drie factoren. De eerste is het klimaat. Ik hou van veel zon en dat is gewoon iets dat ik niet genoeg krijg in België, dus zuidwaarts reizen lijkt de beste optie. De tweede factor is de goedkope grond die je daar vindt. Je kan daar makkelijk een deftig stukje grond kopen voor minder dan 10.000 euro. Probeer dat maar eens in België…. De derde reden is de wet, of eerder het afdwingen er van. In België kan je niet met aarde bouwen, gezien het geen isolatiewaarde heeft gekregen, wat het heel moeilijk maakt om met cob te bouwen, wat ik echt wil doen. Probeer het toch in België en je ziet er gegarandeerd de gevolgen van, tenzij het heel slim hebt gespeeld. In Portugal ga je meer geluk hebben op dit gebied.

Om je een paar specificaties te geven over het huis zoals ik het momenteel zie:

Ik wil een klein huis. Hoe groter je je huis bouwt, hoe meer het zal kosten en hoe meer energie je moet investeren om het te onderhouden. Ik prefereer een klein, maar zeer efficiënt huis.

Ik wil dat het rond is. Ik vind een rond huis aangenamer dan een vierkant huis. Daarnaast is een rond huis efficiënter wanneer het aankomt op warmtedistributie. De warmte komt niet vast te zitten in de hoeken.

Ik wil dat het gemaakt is van cob. Cob is een sculpteerbaar materiaal (gewoonlijk een mix van stro, klei, zand en water) wat het perfect maakt om jezelf uit te drukken op heel creatieve manieren via dit materiaal. Hier een link naar wat huizen gemaakt van cob: link

Like I said in my first newsletter, the main reason why I’m traveling is to find a location to build an ecological house. Why Portugal? That’s mainly a combination of three factors. The first one would be the climate. I prefer a lot of sun and that’s just something I’m not getting enough in Belgium, so traveling south seems to be the best option. The second factor would be the cheap land found there. You can easily buy a decent piece of land there for less than 10.000 euro. Try that in Belgium…. The third reason would be the law, or rather the enforcement of it. You can’t build with earth in Belgium because it didn’t get an insulative value, which makes it nearly impossible to build with cob there, which I really want to do. If you would try it in Belgium, I can guarantee you, you would see the consequences unless you played it very clever. In Portugal you’re going to have more luck on that matter.

To give you a couple of specifications about the house the way I see it at the moment:

I want a small house. The bigger you build your house, the more it will cost and the more energy you’ll have to invest to maintain it. I prefer to make a tiny, but very efficient house.

I want it to be round. I find a round house more pleasant than a square house. Besides that a round house is more efficient when it comes to heat distribution. The heat won’t get stuck in the corners.

I want it to be made out of cob. Cob is a sculptable material (usually a mix of straw, clay, sand and water) which makes it perfect to express yourself in very creative ways through this material. Here’s a link to some houses made out of cob: link

Een andere reden voor mijn reizen dat ik aangaf in mijn eerste nieuwsbrief is mijn interesse voor de Keltische invloeden in het noorden van Spanje. Ik zou dat nu misschien anders moeten verwoorden, gezien ik nu ook van de Baskische cultuur heb mogen proeven, welke ik ook zeer fijn vond, hoewel deze totaal niet gerelateerd is aan de Keltische cultuur.

Laten we zeggen dat ik geïnteresseerd ben in tradities en gewoontes van oude culturen die nog niet gebaseerd waren op fossiele brandstoffen. Jazeker, er is ook een ecologische factor die meespeelt. Ik vind het enorm interessant om te zien hoe mensen hun tijd spendeerde toen er nog geen fossiele brandstoffen werden gebruikt in het dagdagelijkse leven. Wat een muziek maakten ze? Hoe dansten ze? Welke soort kunst maakten ze? Welke sporten beoefenden ze? Hoe bouwden ze hun huizen? Hoe maakten ze meubels? Wat een mythologie hadden ze?

Ik wil deze interesse integreren in mijn leven, maar ik moet nog uitzoeken hoe ik dat ga doen.   

Another reason for my travels that I gave in my first newsletter was my interest for the Celtic influences in the north of Spain. I should maybe rephrase that, now that I’ve also experienced the Basque culture, because I also really liked it, although it’s totally not related to the Celtic culture.

Let’s say that I’m interested in the traditions and habits of old cultures that weren’t yet based on fossil fuels. Yes indeed, there’s also an ecological factor involved. I find it really interesting to see how people spent their time when there were no fossil fuels involved in their daily lives. What music did they make? How did they dance? What kind of art did they create? What sports did they play? How did they build their houses? How did they make their furniture? What kind of mythology did they have?

I want to integrate this interest in my life, but I still have to figure out how I’m going to do that.

Een derde reden die ik niet heb neergeschreven in mijn eerste nieuwsbrief, maar die ik wel in mijn achterhoofd had: Busken. Voor de mensen die deze term niet kennen, het is een werkwoord dat kort gezegd wil zeggen dat je geld verdiend op straat als straatartiest. Één van mijn dromen is om te performen op straat als straatartiest. Dat gezegd zijnde, daar moet ik veel voor oefenen om een redelijk niveau te halen. Ik heb een paar enorm goede straatartiesten gezien onderweg en ze hebben me daar goede raad rond kunnen gegeven.    

A third reason that I didn’t write in my first newsletter but lingered in the back of my mind: Busking. For people who don’t know this term, it’s a verb which basically means making money on the street as a street artist. One of my dreams is to perform on the streets as a street artist. That being said, I’ll need to practice a lot to get to a decent level. I saw some very good street artists and they gave me some good advice on that matter.

Deze maand ervaren! / Experienced this month!

Dus, begin augustus ben ik naar Parijs gelift, wat redelijk makkelijk ging. Daar ben ik gehost geweest door L. voor een nacht en is waar ik en S. elkaar voor het eerst ontmoet hebben. De dag erna hebben S. en ik geprobeerd om vanuit Parijs te liften tot Nantes. Mission: Impossible. We hebben het voor meerdere uren geprobeerd, zonder resultaat. Naar mijn mening is het altijd de moeite om eens te proberen uit zo een grote stad te geraken, want als het je lukt dan is dat een mooie verwezenlijking. Toch, het is enorm moeilijk om te doen. Wanneer je uit een grote stad wil liften, is het best naar de dichtstbijzijnde kleine stad of tankstation te gaan en het daar te proberen. Na meerdere uren geprobeerd te hebben, kozen we voor Blablacar (vroeger heette dit Covoiturage), een website waar je een autorit deelt met iemand die naar je bestemming gaat voor een kleine prijs. We moesten wel elk een aparte rit nemen, maar uiteindelijk zijn we toch tot in Nantes geraakt, waar we gehost werden door een andere couchsurfer. De dag erna moesten we vroeg door omdat we met de auto naar de Pyreneeën gingen en een lange rit voor de boeg hadden. We vonden de anderen die met ons meegingen redelijk makkelijk en zo werd onze groep compleet. Onze trekkersgroep voor de komende dagen: L., S., A., U. en ik.

So, in the beginning of august I hitch-hiked to Paris, which went pretty easy. There I got hosted by L. for a night and I met S. for the first time. The day after S. and I tried to hitch-hike out of Paris to Nantes. Mission: Impossible. We tried for several hours, but with no luck. In my opinion, It’s always worth to try to get out of a big city like that, because when you succeed that is a true accomplishment. It is very, very hard though. It’s best when hitch-hiking to get out of a big city to go to the nearest small town or a gasoline station and try there. After trying for several hours we opted for Blablacar (previously called Covoiturage), a website where you share a car ride with someone who’s going to your destination for a small price. We had to take seperate rides, but in the end we made to Nantes where we got hosted by another couchsurfer. the day after we had to leave early because we were going by car to the Pyrenees and had a long road ahead. We found the other people who came with us pretty easy and so our group became complete. Our hiking crew for the next couple of days: L., S., A., U. and me

Het rondtrekken zelf was hard, maar zalig. Prachtige landschappen! Ga zeker een kijkje nemen naar de foto’s die ik getrokken heb hiervan om er een beeld van te krijgen. ;) Een paar dorpsnamen herinner ik me nog: Saint-Étienne-de-Baïgorry, Sare, Bidarray en Saint-Jean-Pied-de-Port. (ja, ik heb de trip niet georganiseerd, dus ik ben niet zeker van de route die we genomen hebben en de dorpen waar we door zijn getrokken :)). ‘s Avonds zochten we een campingsite op om onze tenten op te zetten. Ik heb niet alles meegedaan met het trekken, omdat ik een lelijke val had gemaakt en mijn knie fel had bezeerd.

The hiking itself was hard, but lovely. Beautiful scenery! Be sure to look at the pictures I made of this to get an image. ;) A couple of town names I still remember: Saint-Étienne-de-Baïgorry, Sare, Bidarray and Saint-Jean-Pied-de-Port (yeah, I didn’t organize the trip, so I’m not sure which route we took or which towns we passed exactly :)). In the evenings we looked up a camping site to put up our tents. I didn’t do all the hiking, though, because I had a nasty fall, which injured my knee pretty badly.  

Hier is een stukje dat ik had geschreven de dag na die val:

[06-08-2013] Gisteren gevallen tijdens het rondtrekken. We waren langs een bergpad aan het gaan. We waren naar beneden aan het gaan en het was zeer steil. Soms kon je het zelfs nauwelijks een pad noemen. We waren onze rugzakken mee aan het dragen, wat het zeker niet makkelijker maakte om je evenwicht te houden op al die kiezels en losse stenen. Op een gegeven moment begonnen de kiezels onder mijn voeten naar beneden te glijden, waardoor ik mijn evenwicht verloor. Ik viel neer en gleed een meter of twee naar beneden. Als ik een meter verder was gegleden, was ik zeker naar beneden gevallen. Ik ben er niet eens zeker van of ik nu nog geleefd zou hebben, moest dat gebeurd zijn. Dat moment was de adrenaline door gans mijn lichaam aan het pompen, wat de pijn dragelijk maakte en me de rest van het bergpad liet doen. Ik was niet bang of zo. De adrenaline had me in overlevingsmodus doen gaan. Geen angst, gewoon in het moment zijn en doen wat ik moest doen om te overleven. Geen innerlijk geklaag over hoe ik gestorven kon zijn, geen denken aan duizend en één dingen. Nee. Het was gewoon mijn verstand dat aan het werken was op een puur instrumentale manier om mijn lichaam veilig van dat pad te krijgen. Pure focus. En het bereikte zijn doel. Nu ik hierover aan het denken ben, de dag erna: Ben ik ongelukkig dat dit gebeurd is? Nee, helemaal niet. Het zijn momenten als deze dat ik voel dat ik leef. Onverwachte dingen zoals deze gebeuren nu eenmaal in het leven. Meer nog, dit is exact wat ‘leven’ is! Als ik mijn ganse leven lang in mijn comfort zone blijft, dan ben ik er zeker van dat zulke onverwachte dingen niet snel zullen gebeuren. Ik ben veilig. Ik ken die zone. Maar is dit echt ‘leven’? Of is het langzaam dood gaan? Voor mij gebeurt het leven buiten de grenzen van mijn comfort zone. Daarbuiten is het onbekende, het onontdekte, de spannende dingen die me vol maken van levenslust, inclusief een pijnlijke val in de bergen, die nu in mijn geheugen gebrand staat als een mooie herinnering. Het is zeker een optie om gans mijn leven in mijn comfort zone te blijven, maar dat zou ik me beklagen op het einde van mijn leven. Het moment om te leven is ‘nu’.    

Here’s a little piece I wrote the day after I had that fall:

[06-08-2013] Yesterday I fell during hiking. We were doing this path along a mountain. We were going down and it was very steep. Sometimes you could barely even call it a path. We were carrying our backpacks with us, so that surely didn’t make it easier when it came to balancing on all that gravel and loose rocks. On a certain moment the gravel under  my feet started sliding down which made me lose my balance. I fell down and slid forward for a meter or two. If I had slid a meter further I would have surely fallen down. Not even sure if I would have been alive right now if that had happened. At that moment the adrenaline was pumping through my entire body, which made the pain bearable and made me do the rest of the hiking trail. I wasn’t scared or anything. The adrenaline just made me go into survival-mode. No fear, just being in the moment and do what I have to do in order to survive. No inner pitty talk about how I could ‘ve died, no thinking about a thousand other things. No. It was just my mind working in a pure instrumental way trying to get my body down that trail safely. Pure focus. And it accomplished its goal. Now thinking about this the day after: Am I unhappy that this happened? No, not at all. It are moments like these that make me feel alive. Unexpected things like these are part of life. Moreover this is exactly what ‘life’ is! If I would stay in my comfort zone my entire life I’m sure unexpected things like these aren’t likely to happen. I’m safe. I know this zone. But is this truly ‘living’? Or is it slowly dying? To me life happens outside the borders of my comfort zone. Outside of that is the unexplored, the exciting stuff that makes me vibrant with life, including a painful fall in the mountains, which is now engraved into my brain as a beautiful memory. It is certainly an option to stay in my comfort zone for the rest of my life, but I would regret at the end of my life. The moment to live is ‘now’.

Na het rondtrekken gingen we naar Hondarribia, waar we verbleven bij een vriend van A.. Daarna moest ons leuk, klein trekkergroepje opsplitsen. S. en ik gingen verder liften door het noorden van Spanje, terwijl de rest terug moest naar Frankrijk. Wie weet wanneer onze volgende rrrroadtrrrrriiiiip zal zijn? ;) Thanks guys, for the wonderful time!

After the hiking we went to Hondarribia, where we stayed with a friend of A.. After that our nice, little hiking crew had to separate. S. and I went further hitch-hiking through the north of Spain, while the rest had to get back to France. Who knows when our next rrrroadtrrrrriiiip will be? ;) Thanks guys, for the wonderful time!   

Het liften doorheen het noorden van Spanje ging makkelijker dan we dachten. Er zijn van die geruchten over dat het heel moeilijk is om te liften doorheen Spanje. We hebben daar geen problemen mee gehad. Een bordje gebruiken met de bestemming dat 20 km verder ligt, leek heel goed te werken. Dat gezegd zijnde, we hebben alleen het noorden gedaan. Niet zeker of het hetzelfde is in het zuiden. De route die we in Spanje namen was Hondarribia / Bilbao / Gijon / Santiago de Compostela / Vigo. Buiten Vigo, waar we bij een vriendin verbleven, hadden we couchsurfing gebruikt om ergens te verblijven. De steden die we bezochten waren prachtig en de Keltische invloeden werden meer en meer zichtbaar naarmate we meer westwaarts trokken. In Santiago misschien zelfs iets te veel, waar ik letterlijk zei dat ik een “Keltische overdosis” aan het hebben was. Te veel doedelzakspelers en winkeltjes met Keltische sieraden, zelfs voor mij.   

The hitch-hiking through the north of Spain went easier than we thought. There are these rumors about Spain being really difficult to hitch-hike through. We didn’t have any problems with that. Using a sign with the destination that lies 20 km ahead written on it, seemed to work really well. That being said, we only did the north. Not sure if it’s the same for the south. The route we took in Spain was Hondarribia / Bilbao / Gijon / Santiago de Compostela / Vigo. Except for Vigo, where we stayed at a friends place, we used couchsurfing to stay for the night. The cities were wonderful and the Celtic influences became more and more visible as we moved westwards. In Santiago maybe even a bit too much, where I literally stated that I was having a “Celtic overdose”. Too much bagpipers and shops with Celtic jewelry, even for me.

 

Na Vigo staken we de grens over and kwamen we aan in Portugal. Dat is waar het liften moeilijk werd. We waren ook moe van het liften in de brandende hitte, dus besloten we om de trein naar Porto te nemen. Na Porto gingen we rechtstreeks naar Lissabon met de bus. Daar verbleven we bij een vriendin voor een paar dagen en is waar ik en S. elk onze eigen weg gingen. Ik ging verder naar Nisa, om naar de Tribodar gemeenschap te gaan en waar het Tribojam festival plaats zou vinden. Thank you, S.! You were a great travel companion! :)

After Vigo we crossed the border and arrived into Portugal. That’s where the hitch-hiking became difficult. We were also tired of hitch-hiking for days in the blistering heat, so we decided to take the train to Porto. After Porto we went straight for Lisbon, going by bus. That is where we stayed with a friend for a couple of days and where S. and I separated. I went further to Nisa, to go to the Tribodar community and the Tribojam festival that was going to take place there. Thank you, S.! You were a great travel companion! :)   

Op die trip waren er een paar hoogtepunten:

Éen ding dat ik zeker niet had verwacht tegen te komen, was de Baskische cultuur. Ik had er nooit iets over gelezen en ik had er alleen vaag over gehoord via een vriendin in Cambridge die er woonde. De traditionele Baskische sport “zesta punta” vond ik heerlijk. Het houdt in dat je een rubberen balletje (dat soms aan meer dan 300 km/u vliegt) vangt met een lange handschoen en het dan terug gooit naar een muur. Ok, het is iets complexer dan dat, maar ik raad aan van de regels zelf op te zoeken als je geïnteresseerd bent. ;) Baskisch is ook wel een interessante taal om te horen. Blijkbaar is het één van de oudste talen van Europa en hebben onderzoekers het moeilijk om de taal te linken aan zijn Indo-Europese buren.  

On that trip there were a few highlights:

For sure one thing I didn’t expect to encounter was the Basque culture. I never really read anything about it and I only vaguely heard about it from a friend in Cambridge who lived there. I really loved the traditional Basque sport called “zesta punta”. It involves catching a rubber ball (that sometimes flies at over 300 km/h!) with a long glove and then throw it back at a wall. Well, it’s a bit more complex than that, but I suggest you look the rules up yourself if you’re interested. ;) Basque is quite an interesting language to hear too. Apparently also one of the oldest languages in Europe and scholars have difficulty linking the language to its Indo-European neighbors.  

Over talen gesproken, Galicisch is ook een andere prachtige taal die ik ben tegen gekomen. Blijkbaar hebben Galicisch en Portuguese dezelfde origine. Ik ben dit tegengekomen toen ik in Santiago de Compostela en Vigo was, welke beiden in Galicia liggen. In Gijon ben ik zelfs op de één of andere reden uitgekomen op een soort van Keltisch dorpje in een park waar ze een festivalletje aan het houden waren, doedelzakspeler en cider inclusief. De kleine huisjes daar waren zeer interessant om te zien! Éen er van was zelfs gemaakt zonder enig hout.

Speaking about languages, Galician is another lovely language I encountered. Apparently Galician and Portuguese have the same origin. I encountered it when I was in Santiago de Compostela and in Vigo, which both lie in Galicia. In Gijon I even somehow ended up in a sort of little Celtic village in a parc where there was a fair going on, bagpiper and cider included. The little houses there were very interesting to see! One of them was even made without wood at all.  

Toen ik in Porto was, heb ik voor het eerst Portugees gehoord, wat helemaal niet klonk zoals ik verwacht had. Ik dacht dat het zoals Spaans zou klinken, maar voor mij klonk het meer als Russisch! Het heeft een tijd geduurd om er gewend aan te worden. :)   

When in Porto I heard Portuguese for the first time and it didn’t really sound like I expected it to be. I thought it would sound like Spanish, but it sounded more like Russian to me! Took a while to get used to. :)

In Lissabon ben ik 2 mensen van Leuven tegengekomen op dezelfde dag. We wisten niet van elkaar dat we in Lissabon waren, dus het was een redelijk rare ervaring om elkaar zo tegen het lijf te lopen. Één van hen is een busker (weet je nog, artiest die geld verdient op straat?). Hij doet aan vuurstaf spinnen en is er redelijk goed in. Hij heeft ook mijn eerste goede vuurstaf gemaakt. Ik hoop hem later te kunnen zien, zodat we samen kunnen oefenen en zodat ik een deftige introductie krijg in het busken.

In Lisbon I encountered 2 people from Leuven on the same day. We didn’t know about each other being in Lisbon, so it was a pretty weird experience to bump into each other like that. One of them is a busker (remember, artist that makes money on the street?). He does fire staff spinning and is pretty good at it. He also made my first good fire staff. I hope to meet up with him later on so we can practice together and I get a proper introduction to busking.

En na mijn verblijf in Lissabon was er het Tribojam festival in Tribodar!

Het festival begon de 26ste en eindigde de 30ste. Er was een overvloed aan workshops en goede muzikanten die op het podium speelden. Om je een snel overzicht te geven van de workshops die ik gevolgd heb: Yoga, Permacultuur, Didgeridoo, Geweldloze communicatie, Groendak, Gitaar initiatie, Presentatie Auroville, Natuurlijke tandverzorging, Rocket stoves, etc. Deze dagen op het festival waren heel intens, maar waren het zeker waard! Na het festival, ben ik een tijd in Tribodar gebleven, maar die ervaring is voor de volgende nieuwsbrief. ;)

And after my stay in Lisbon there was the Tribojam festival at Tribodar!

The festival started on the 26th and ended on the 30th. There was an abundance of workshops and great musicians performing on stage. To give you a brief overview of the workshops that I followed: Yoga, Permaculture, Didgeridoo, Non-violent communication, Green roof, Guitar initiation, Presentation Auroville, Natural dentistry, Rocket stoves, etc. Those days on the festival were really intense but totally worth it. After the festival I stayed at Tribodar for a while, but that experience is for the next newsletter. ;)       

Alle foto’s van deze maand / All pictures of this month: link