*
Hallo allemaal,
Deze nieuwsbrief gaat over de voorbereidingen van de reis en het eerste deel van de reis van België tot de grens van Portugal. Deze keer is al het reizen gebeurd met het busje van Marieke die altijd aan mijn zijde was gedurende deze maand, dus als je het woord “we” hier en daar ziet verschijnen dan weet je nu van waar dat komt. Geniet ervan!
Hi all,
This newsletter is about the preparations for my travels and the first part of the travels from Belgium to the border of Portugal. This time all of the traveling was done with the van of Marieke who was always by my side during this month, so if you see the word “we” popping up now and then, you now know where that comes from. Enjoy!
Reis / Travels
Veel gereis deze maand! We zijn onze reis gestart in Leuven, vanwaar we naar Geldenaken gingen om er de nacht te blijven bij een goede vriend die er een prachtig eco-huis aan het bouwen is. Daarna gingen we over de grens van Frankrijk. Parijs was onze volgende stop waar een goede vriend ons gehost heeft voor een paar dagen alvorens we naar het zuiden van Parijs gingen om daar wat vrienden te zien. We lieten Parijs achter en gingen naar het zuiden van Frankrijk al stoppend in Oradour-Sur-Glane, Puynormand en Pardaillan, waar we een paar dagen bleven bij vrienden. Daarop gingen we over de Pyreneeën, richting Salamanca. Eenmaal daar aangekomen bleven we daar voor een paar dagen bij een goede vriendin, alvorens de 31ste te vertrekken om dan noodgedwongen te stoppen vlak voor de grens van Portugal omdat er een onderdeel van het busje het begaf.
A lot of traveling this month! We started our travels is Leuven, where we went for Geldenaken, to stay the night with a good friend who's building his beautiful eco-house. After this we went over the border into France. Paris was our next stop where a good friend hosted us for a couple of days before we went off to the south of Paris to see some friends there. We left Paris behind and headed for the south of France stopping in Oradour-Sur-Glane, Puynormand and Pardaillan, where we stayed for a couple of days with some friends. After this we went over the Pyrenees, heading for Salamanca. Once there we stayed there for a couple of days with a good friend, before leaving on the 31st to have a stop right before the border to Portugal because a part of the van broke down.
Motivaties / Motivations
De voornaamste motivatie voor mijn reis deze keer is om naar het zuiden van Portugal te gaan, en waarschijnlijk ook Spanje, om een goede locatie te vinden om een huis te bouwen. Tijdens mijn vorige reis ben ik naar het noorden en centrum van Portugal gegaan. Deze vond ik te koud voor mij. Ik heb meer warmte en zon nodig, dus het zuiden leek me redelijk evident om te bezoeken deze keer
The main motivation for my travels this time is to go to the south of Portugal, and probably also Spain, to find a good location to build a house. During my previous travels I went to the north and center of Portugal. These I considered too cold for me. I need more warmth and sun, so the south seemed pretty obvious to visit this time.
Daarnaast had ik de opportuniteit om samen te reizen met M., die in een busje leeft en reist, en ik wou deze levensstijl wel eens ervaren. Het gaf me ook een heel betrouwbaar medium van transport naar het zuiden. Heel interessant moet ik zeggen!
Apart from that I had the opportunity to travel together with M., who lives in a van and travels with it, and I wanted to experience this kind of lifestyle. It also gave me a very reliable medium of transportation to the south. Very interesting I must say!
Deze maand ervaren! / Experienced this month!
Het begin van januari was de tijd om wat projecten waar ik aan aan het werken was te eindigen, mijn spullen bij elkaar te pakken en vaarwel te zeggen aan vrienden en familie. Ik deed mijn laatste shift in de winteropvang voor daklozen in Leuven. Ik werk er echt graag, hoewel het spijtig is dat zulk een jobs zelfs maar moeten bestaan. Ik ben naar Antwerpen en Gent gegaan om daar een aantal mensen vaarwel te zeggen. Op vrijdag de 10de deed ik een vaarwel drink in de Irish Pub: Thomas Stapletons (waar anders?) in Leuven.
The beginning of January was the time to finish up some projects I was working on, get my stuff together and say goodbye to my friends and family. I did my last shift in the homeless shelter in Leuven. I really like working there, although it's pretty sad that such jobs even have to exist. I went to Antwerp and Gent to say goodbye to some people there. On friday the 10th I did a farewell drink at the Irish Pub: Thomas Stapletons (where else?) in Leuven.
De 11de en 12de pakte ik mijn spullen en nam ik afscheid van mijn familie. Hier is een speciale link met foto’s van de spullen die ik pakte voor mijn reis. Sommige mensen waren daar nieuwsgierig naar, dus bij deze. Die zondag avond ging ik in het busje slapen voor de eerste keer. De ochtend erna verlieten we Leuven en vertrokken we op reis. Eerste stop: Zoete Waters en Geldenaken.
The 11th and 12th I packed my things and said goodbye to my family. Here is a special link with pictures from the stuff that I packed for this trip. Some people were curious about it, so here it is. That sunday evening I went to sleep in the van for the first time. The morning after we left Leuven and went on our travels. First stop: Zoete Waters and Geldenaken.
De dag toen we vertrokken gingen we eerst naar de Zoete Waters om er wat water te halen bij de bron daar en wat hout, omdat we een houtstoof gebruiken om het busje warm te houden. Daarna gingen we een vriend in Geldenaken opzoeken die een prachtig huis aan het bouwen is. Je zou letterlijk kunnen zeggen dat het een hobbit huis is. Tot de dag van vandaag is dat het huis dat mij het meeste inspireert, toch van degene die ik met eigen ogen gezien heb. We bleven daar voor een nacht voor een goede nachtrust (dank u W.!). De dag erna planden we om over de grens te gaan. Frankrijk, hier komen we!
The day we left we first went to Zoete waters to get some water of the spring over there and some wood, because we use a wood stove to keep the van warm. After this we went to see a friend in Geldenaken who's building a beautiful house. You could literally say it's a hobbit house. To this date it is still the house that inspires me the most that I've seen with my own eyes. We stayed there for the night to get a good night rest (thanks W.!). The day after we planned to go over the border. France here we come!
We vertrekken vroeg en rijden totdat we een leuke hooischuur tegenkomen, waar we besloten te overnachten. Na een beetje rijden de volgende dag komen we aan in Parijs rond de middag. V., een goede vriend van me, had een parkeerplaats geregeld voor ons. De plaats werd goed bewaakt door twee honden. Zelfs een beetje te goed, gezien we niet meer aan het busje geraakte zonder iemand die de honden beter kende. We leerden ook wat andere Serviërs kennen, vrienden van V., die ons wat goede Servische muziek lieten horen. We besloten om een paar dagen in Parijs te blijven. Het was in deze periode dat ik het eerste boek van de Zoemende Ceders serie begon te lezen: Anastasia. Heel leuk boek, moet ik zeggen! Op onze laatste avond namen we de metro om wat (vegetarische!) sushi te gaan eten met L. en haar vrienden. De dag erna namen we afscheid van V. en zijn vrienden (thanks for everything!) en gingen we naar het zuiden van Parijs naar vrienden van M.: F. en A.
We leave early and drive until a nice hay barn where we decided to stay for the night. After a bit of driving the next day we arrive in Paris around noon. V., a good friend of mine, had arranged a parking spot for us. The spot was well guarded by two dogs. Even a bit too well guarded because we couldn't get to our van anymore without someone else who knew the dogs better. We also got to know some other Serbians, friends of V., who showed us some good Serbian music. We decided to stay in Paris for a couple of days. It was in this period that I started reading the first book of the Ringing Cedars series: Anastasia. Really nice book I must say! On our last evening we took the metro to eat some (vegetarian!) sushi with L. and her friends. The day after we left V. and his friends (thanks for everything!) and went for the south of Paris to some friends of M.: F. and A..
Toen we aankwamen, kwamen we vast te zitten in de modder. Gelukkig kon A. ons uit de modder trekken met zijn auto. Het was dicht bij een bos, dus we besloten om wat meer hout te halen. Na twee dagen gingen we naar het zuiden van Frankrijk (thank you for the hospitality!). Tijdens dit deel van onze reis stopte we bij onze eerste McDonalds. Niet voor het verschrikkelijke eten, maar voor de gratis wifi. We stopte voor de nacht in Lamotte-Beuvron op een camper parking. De volgende dag gingen we naar Oradour-sur-glane, waar ze een oud gedeelte van de stad hadden gelaten zoals het was na de tweede wereldoorlog. Er waren overal borden met “Niet vergeten!” op. Ik was stil gedurende de hele wandeling in dat deel van de stad en zo ook de andere mensen waarmee ik het pad kruiste. Het is een plaats waar woorden niet genoeg zijn om de verschrikkelijke dingen die daar gebeurd zijn te omvatten. Voor mij voelde het aan alsof je niet anders dan stil kon zijn en hen te respecteren die hun leven hebben gegeven voor ons om in een betere wereld te leven.
We arrived, but disaster struck as we got stuck in the mud. Luckily A. managed to pull us out with his car. It was close to a forest, so we decided to get some more wood. After two days we went for the south of France (thank you for the hospitality!). On this part of the trip we stopped at our first McDonalds. Not for the awful food, but for the free wifi. We stopped for the night at Lamotte-Beuvron on a camper parking. The next day we went to Oradour-sur-glane, where they left an old part of the town just the way it was after the second world war. There were signs everywhere saying “remember!”. I was silent during the entire walk in that part of town and so were the other people walking I came across. It's a place where words aren't enough to describe the horrible things that happened there. For me it felt like you couldn't be anything else but silent and respect those who gave their lives for us to live in a better world.
Dinsdag de 21ste kwamen we aan bij een wijnkasteel in Puynormand. De eigenaar was zo genereus om ons daar te laten blijven voor twee nachten en leidde ons rond. De wijn was biologisch en het meeste werd er nog altijd met de hand gedaan. Redelijk indrukwekkend als je de grootte van de wijngaarden zag. De 23ste kwamen we aan in Pardaillan, waar we Mi. en R. ontmoetten, vrienden van M.. Ze waren beiden op pensioen en woonde in een mooi huis op het platteland. We verbleven daar voor een paar dagen en hadden er zeer interessante, diepe conversaties over een heel resem aan topics, zijnde spiritualiteit, psychologie, astrologie, muziek, systeem management, etc. Ik heb echt genoten van deze gesprekken (thank you for everything!)!
Tuesday the 21st we arrived at a wine castle in Puynormand. The owner was so generous to let us stay there for two nights and showed us around. The wine was organic and most of it was still done by hand. Pretty impressive if you saw the size of the vineyards. The 23rd we arrived in Pardaillan, where we met Mi. and R., friends of M.. They were both retired and living in a beautiful house on the countryside. We stayed there for a couple of days and had very interesting, deep conversations about all sort of topics, be it spirituality, to psychology, to astrology, to music, to system management. I really enjoyed these conversations (thank you for everything!)!
De 27ste vertrokken we en gingen op weg naar de Pyreneëen. Juist voor de Pyreneëen stopte we voor de nacht. We wouden ze niet oversteken in de avond. De dag erna gingen we er over en zagen niets van sneeuw, buiten dan wat op de bergtoppen ver weg! We stopten in Valladolid voor de nacht.
On the 27th we left and headed for the Pyrenees. Right before the pyrenees we stopped for the night. We didn't want to cross them during the evening. The day after we went over them and didn't see any snow, except for some on the mountain tops far away! We stopped at Valladolid for the night.
We kwamen aan in Salamanca op de 29ste, een dag eerder dan verwacht. We couchsurften bij een host die ik alleen maar een paar uur had gezien, toen ik van Portugal naar België aan het reizen was. Deze keer bleven we tot de 31ste. Onze host, J., gaf ons een snelle rondleiding doorheen de stad, samen met wat Poolse en Bulgaarse vrienden van haar dat ook bij haar aan het couchsurfen waren. Daarna was er een filmavond bij een vriendin van haar. De dag erna gingen we zelf een wandeling maken door de stad. In de namiddag moesten we afscheid nemen van de Bulgaarse en Poolse vrienden omdat ze op weg naar huis waren. In de avond gingen we voor een veganistisch avondmaal in een sociaal centrum.
We arrived in Salamanca on the 29th, a day earlier then expected. We couchsurfed with a host I only had the chance to see for a couple of hours when I was traveling from Portugal back to Belgium. This time we stayed until the 31st. Our host, J., took us on a quick tour through the town together with some Polish and Bulgarian friends of her that were also couchsurfing at her place at that time. After that there was a movie night at a friend of hers. The day after we went for a walk on our own through town. In the afternoon we had to say goodbye to the Bulgarian and Polish friends because they were on their way home. In the evening we went for a vegan dinner in a social center.
De 31ste lieten we Salamanca achter ons (thank you J. for the hospitality!) en probeerden we over de grens van Spanje te geraken. 10 kilometer voor de grens vielen we in panne! Gelukkig konden we ons nog zetten op een parking bij een café. We moesten daar blijven voor de nacht omdat we tot de dichtstbijzijnde stad gesleept moesten worden. Meer hierover in de volgende nieuwsbrief. ;)
The 31st we left Salamanca (thank you J. for the hospitality!) and tried to get over the border to Spain. 10 kilometres before the border the van broke down! Luckily we were able to get it on a parking lot of a pub. We had to stay there for the night, because it had to be towed to the nearest town. More on that in the next newsletter. ;)
Nagedachtes / Afterthoughts
Dus, tijdens het reizen heb ik de kans gehad om het leven in een busje te ervaren, wat heel interessant was. We reisden, kookten, aten en werkten samen voor redelijk wat tijd in deze maand.
So, while traveling I had the chance to experience the live in a van, which was really interesting.
We travelled, slept, cooked, ate and worked in it for quite some time during this month.
Er zijn voordelen aan het leven op deze manier:
Ten eerste, door de kleine ruimte is zo goed als alles binnen handbereik. Als je iets nodig hebt, moet je maar een stap of twee in de juiste richting zetten en dan heb je het.
Ten tweede, als je ergens anders wilt wonen, hoef je er maar naar te rijden. Niks van verhuiswerk. Je bent heel mobiel met deze levenswijze.
Ten derde, je komt op plaatsen waar je normaal gezien niet komt zonder een busje, hetzij een afgelegen plaats of een camper parking.
Ten laatste, ook door de grootte, kan je alleen maar dingen kopen die je echt nodig hebt, want er is niet veel plaats om dingen weg te steken. Fantastisch tegen het consumentisme en een grote ecologische voetafdruk op dat gebied.
There are advantages to living this way:
First of all, because of the small size, practically everything is in reach. If you need anything, you just need to take a step or two in the right direction and you have it.
Secondly, if you want to 'live' somewhere else, you just have to ride the van to another place. You're very mobile when you live this kind of lifestyle.
Thirdly, you come in places where you would normally not come without a van, be it remote areas or camper parkings.
Last but not least, also because of the size you'll only buy what you really need because there isn't that much space to put stuff away. Great against consumerism and a big ecological footprint on that level.
Dat gezegd zijnde, zijn er ook wat nadelen verbonden aan deze levensstijl in vergelijking met een meer sedentaire levensstijl:
Om te beginnen met de parkeerplaats die je altijd moet vinden. Dit kan redelijk tricky zijn, gezien je de toestemming moet hebben om ergens te blijven staan voor meer dan één dag. Je moet er ook altijd aan denken dat je in meer rurale gebieden moet oppassen voor de modderige stukken en dat je vast kan komen te zitten. Langs de andere kant, wanneer je in een stad bent, moet je oppassen dat je niet het slachtoffer bent van iemand die inbreekt in je busje of erger er mee weg rijdt. In plaats van enkel je vervoer weg, zou het je hele huis zijn dat weg is.
Ten tweede, je bent veel afhankelijker van hoog-technologisch onderhoud. Als er een onderdeel kapot gaat, moet je oftewel een nieuwe kopen en het zelf repareren of naar een garage gaan en het daar laten repareren. Daar hangt gewoonlijk een hoge prijs aan vast.
Ten derde, het weer het een enorme invloed op het busje. Als het busje niet geïsoleerd is en het is koud, dan zal je het zeker voelen! Metaal geeft warmte en koude snel door, dus hetzelfde geldt voor wanneer het warm is buiten. Vochtigheid is ook een factor waarmee je rekening moet houden. Als het heel vochtig is en je hebt veel condensatie, lijkt het soms wel of het binnen in je busje regent.
Ten laatste, er zijn de fossiele brandstoffen die bij deze levenswijze komen kijken. Tenzij je op dezelfde plaats blijft voor het merendeel van het jaar heb je niet veel benzine nodig, maar van zodra je begint te reizen begint het op te tellen, zeker met een zware bus.
That being said, there are also some disadvantages compared to a more sedentary lifestyle:
Beginning with the parking spot you always need to find. This can be quite tricky, because you need to have the permission to stand somewhere for more than one day. You also need to take into account that in more rural regions you'll have to watch out for muddy bits and you can get stuck. On the other hand, when you're in the city you'll need to watch out you're not the victim of someone breaking into your van or worse driving off with it. Instead of only your means of transportation being gone, it would be your entire house.
Secondly, you're way more dependent on high-tech maintenance. If a part breaks, you'll either have to buy a new one and repair it yourself or go to a garage and let them fix it. It usually comes with a high price.
Thirdly, the weather has a lot of influence on the van itself. If the van isn't insulated and the weather is cold, you'll feel it for sure! Metal transmits heat and cold fast, so the same goes for when it's hot outside. Humidity is also a factor you need to take account off. If it's very humid and you have a lot of condensation you'll have the impression that it's raining inside of your van.
Lastly, there are the fossil fuels that come into the story. Unless you stay on the same spot for most of the year you don't need a lot of gasoline, but as soon as you start traveling it 'll add up, certainly with a heavy van.
Na veel nagedacht te hebben over deze levenswijze heb ik besloten dat het niet voor mij is. Ik prefereer om op een meer sedentaire manier te leven die alle nadelen die ik eerder heb vernoemd uitschakelt. Een laag-technologisch, goed geïsoleerd, klein eco-huisje past me beter. Daarom ga ik ook naar het zuiden in de eerste plaats. Ik ben wel enorm dankbaar voor dit allemaal te kunnen ervaren. Het daadwerkelijk ervaren is ook meestal de beste manier om deze dingen te leren. Dank u M. voor mij mee te nemen tot dusver! Het is een geweldige ervaring! :)
After thinking a lot about this lifestyle I concluded that it isn't for me. I prefer living in a more sedentary way that cancels out all the disadvantages I summed up earlier. A low-tech, well-insulated, tiny eco-house suits me better. That's why I'm going to the south in the first place. However, I am really grateful of experiencing this all first hand, because that's often the best way to learn these things. Thanks M. for taking me with you so far! It's been a great experience! :)
Daarnaast wil ik ook mijn dankbaarheid tonen naar alle couchsurfers en hosts in het algemeen die ik tot nu toe ben tegengekomen. Ik ben altijd verwonderd te zien hoe genereus mensen kunnen zijn! Dit is iets wat ik echt enorm fijn vind aan Couchsurfing. De gastvrijheid om vreemden in huis te nemen alsof het je vrienden zijn. Ik hoop echt hetzelfde terug te kunnen geven van zodra ik een plaats van mezelf heb. :)
Besides that I also want to express my gratitude towards all the couchsurfers and hosts in general I've met so far. I am always astounded to see how generous people can be! It is something I really love about Couchsurfing. The hospitality to take strangers into your house as if they were your friends. I really hope to return the favor as soon as I have a place of my own. :)
Muzikale vondsten van deze maand / Musical discoveries of this month:
Alle foto’s van deze maand / All pictures of this month: link
