Up Voajoge: May 2014 / mei 2014

Hi all! Here's what happened in May:

By the end of April we managed to find the Rainbow Gathering, which was more in the center of Portugal, so a small detour for our initial goal: Aveiro. The area in which the gathering took place was absolutely stunning. All the yellow flowers dotted the green hills as far as your eyes could reach. Olive trees were shooting up here and there next to dozens of pine trees. The water reflected the sunset. Absolutely beautiful. And so were the people. Very friendly and kind, exactly like you would expect from people who would come to a gathering like this. We decided to stay there for a couple of days and enjoy the nature there with the people. The gathering just started so there weren't too many of them, maybe 20. Very cosy.

Hallo allemaal! Dit is wat er in mei is gebeurd:

Tegen eind april lukte het ons om de Rainbow Gathering te vinden die zich in centrum Portugal bevond, dus een kleine omweg van onze initieel doel: Aveiro. Het gebied waar de gathering doorging was adembenemend. Gele bloemen die de groene heuvels pointilleerden zover het oog kon reiken. Olijfbomen die hier en daar opschoten naast groepjes dennen. Het water dat de zonondergang reflecteerde. Werkelijk prachtig. Net zoals de mensen daar. Heel lief en vriendelijk, exact zoals je zou verwachten van mensen die naar een samenkomst als deze zouden komen. We besloten om er voor enkele dagen te blijven en er van de natuur te genieten met de mensen. De gathering was nog maar juist gestart, dus er was nog niet zoveel man, misschien 20. Heel gezellig.

After 4 days we packed our stuff and went to Aveiro. We arrived in the evening, had dinner and then explored the town a little bit. As the night closed up on us we decided to go to sleep. I managed to put up my tent under the bridge near the van. Second time I slept under a bridge these travels! This time I actually slept and woke up well rested! As soon as we were all awake it was time to say goodbye because our roads seperated here. F. went to Porto to catch a plane, S. went further up north to see her family and I went to the east, to Salamanca. At first I tried hitchhiking, but after some time I got tired of it and it was really unpleasant in that burning sun. I decided to take the bus straight to Salamanca. It only left in the evening, so I explored Aveiro a bit further. Late at night I arrived in Salamanca where J., my favorite host there, was so kind to pick me up.

Na 4 dagen pakten we onze spullen bijeen en gingen we naar Aveiro. De avond zelf kwamen we nog aan, aten we wat en gingen dan de staf wat verkennen. Naarmate de nacht dichterbij kwam besloten we om te gaan slapen. Het lukte me om mijn tent op te zetten onder de brug naast het busje. Tweede keer dat ik onder een brug slaap deze reis! Deze keer kon ik zelfs slapen en was goed uitgerust 's ochtends. Van zodra we allen wakker waren was het tijd om afscheid te nemen omdat we elk onze eigen weg op moesten. F. ging naar Porto om er een vliegtuig te pakken, S. ging verder naar het noorden om haar familie te zien en ik vervolgde mijn weg naar het oosten, richting Salamanca. Eerst probeerde ik dit al liftend, maar na een tijd werd ik het beu vooral door de stekende zon. Ik besloot om een rechtstreekse bus naar Salamanca te boeken. Deze vertrok pas in de avond, dus ik verkende Aveiro nog wat verder. Laat in de nacht kwam ik aan in Salamanca, waar J., mijn favoriete host daar, zo vriendelijk was om me op te pikken.

In Salamanca I enjoyed the good weather in combination with the nice architecture. Salamanca is one of those cities that I really like to visit because of its old city part. I did a lot of walking and writing there, apart from the meditating that I just started doing again. I found some really cool bars (look at the pictures I took!) and the last night I was there J. took me to a Couchsurf dinner. Perfect way to finish my days in Salamanca.

Ik genoot van goed weer in Salamanca in combinatie met een heel aangename architectuur. Het is één van de steden die ik graag bezoek omwille van het oude stadsgedeelte. Ik heb er veel gewandeld en geschreven, naast het mediteren dat ik terug begonnen was. Ik vond een paar hele coole cafés (bekijk de foto's maar eens) en de laatste nacht van mijn verblijf nam J. me mee naar een Couchsurf dinner. De perfecte manier om mijn dagen daar af te ronden.

Next day I started hitchhiking to the north with Pardaillan in mind as my next destination. I had absolutely no idea how long it was going to take me to get there, so I planned three days to be sure. The hitchhiking in Spain went far easier than I expected. I got all the way to Bayonne, over the border. The last ride a trucker took me with him for more than 200 kilometres, so I was really lucky. Late in the evening I ended up at a gasstation where I slept in my tent again, trying to not listen to the engine of a truck that was running all night. Early in the morning I started hitchhiking again. It was a slow start and I took the train from Bayonne to Dax, but after Dax it went really smooth. I ended up in Pardaillan exactly in front of the church, by a really nice Swiss guy who was visiting his parents there. M. and R. knew that I was coming so they picked me up at the church with the car. We talked a bit and then I went to bed, because I felt tired. Next day we did some work in the garden and had a lot of interesting talks about dozens of subjects. That's what I really like when I go visit them. They are really intelligent people, way beyond my level of intelligence, so it's always a pleasure to hear their opinion on a certain topic. Apart from spending time with M. and R. I also visited a friend, G., in Plum Village, a buddhist retreat centre really close to Pardaillan. He was already there for a couple of months and was going to stay there as a volunteer for another year. Now that is dedication. :) He showed me around, including the Happy Farm, where they want to grow food the permaculture way. It is quite an impressive village they have there! Certainly worthwhile visiting. Thank you for showing me around, G.! The rest of my time in Pardaillan I spent reading a book about NLP, Neuro-Linguistic Programming.

De volgende dag begon ik te liften naar het noorden met Pardaillan in gedachte als eindbestemming. Ik had er absoluut geen idee van hoelang ik er over zou doen om daar te geraken, dus ik plande drie dagen in om zeker te zijn. In Spanje ging het veel sneller dan verwacht. Ik geraakte helemaal tot over de grens in Bayonne. Mijn laatste lift was mee met een trucker voor meer dan 200 kilometer, dus ik had enorm veel geluk. Laat in de avond zette ik mijn tent op naast een benzinestation. Ik probeerde mijn aandacht niet te vestigen op het motorgeluid van een vrachtwagen die de hele nacht aan het draaien was. Vroeg in de ochtend startte ik weer met liften. Het was een langzame start, waarbij ik uiteindelijk de trein van Bayonne naar Dax nam, maar na deze stad ging het heel vlot. Ik werd exact aan de trappen van de kerk in Pardaillan afgezet door een heel vriendelijke Zwitserse kerel die er zijn ouders aan het bezoeken was. M. en R. wisten dat ik onderweg was dus ze kwamen me met de auto oppikken aan de kerk. We praatten wat en daarna ging ik naar bed, gezien de reis wat begon door te wegen. De volgende dag werkten we wat in de tuin en hadden we een heleboel interessante gesprekken over een heel resem aan onderwerpen. Dat is wat ik enorm leuk vind wanneer ik hen bezoek. Het zijn heel intelligente mensen, ver boven mijn niveau, dus het is altijd een plezier om hun mening te horen over een bepaald topic. Daarnaast ben ik ook een vriend, G., gaan bezoeken in Plum Village, een boeddhistisch centrum heel dicht bij Pardaillan. Hij zat daar al een paar maanden en ging er nog een jaar verblijven als vrijwilliger. Dat noem ik nu eens toewijding. :) Hij gaf me een rondleiding, de Happy Farm inclusief, waar ze aan permacultuur willen doen om gewassen te verbouwen. Het is een indrukwekkend dorpje dat ze er hebben! Zeker de moeite om eens langs te gaan als je in de buurt bent. :) Dank u voor de rondleiding, G.! De rest van mijn tijd spendeerde ik aan het lezen van een boek over NLP, Neuro-Linguistic Programming.

Tuesday I left Pardaillan (thank you for the hospitality!) and went hitchhiking in the direction of Paris. That day I got to Guéret before the dark started to set in included with some rain. A Polish deliverer had just put me somewhere on the road that went further up north when a nice man stopped to ask where I was going. 'Paris' I said 'but I'm pretty sure I won't get there today' I told him with a grin on my face. 'And where are you going to sleep' he asked. 'I'm not sure. Somewhere along the road I guess, on a patch of green grass. I have my tent with me.' He sat there for a while in his car, thinking about something. Then he said: 'No, you don't. The weather isn't good for that. You're coming home with me and can stay there for the night. I just hope my wife will be okay with this.' And so we went to his house. His wife was perfectly fine with it. There were sooo nice. They served me dinner, I was able to sleep in a comfy bed and they even washed my clothes. They were quite the travellers themselves so they just wanted to return the favor to all the people that helped them on the road. In the morning at breakfast I even got a little concert of Hurdygurdy played by the man. After that it was time to hitchhike further.

Dinsdag liet ik Pardaillan achter me en begon te liften richting Parijs. Ik geraakte tot Guéret voor het donker begon te worden en de regen zijn intrede deed. Een Poolse trucker had me juist iets verder gezet aan de weg die noordelijk ging, toen er een vriendelijke nan stopte om te vragen waar ik naartoe ging. 'Parijs' zei ik met een grijns op mijn gezicht 'Maar ik ben er redelijk zeker van dat ik daar vandaag niet meer geraak.'. 'En waar ga je slapen' vroeg hij. 'Ik ben er niet zeker van. Ergens langs de weg vermoed ik, op een stukje groen grass. Ik heb mijn tent bij me.'. Hij zat een tijdje voor zich uit te staren, al denkend aan iets. Dan zei hij: 'Nee, dat doe je niet. Daar is het weer niet goed voor. Je komt mee met mij naar huis en je kan daar blijven slapen. Ik hoop gewoon dat mijn vrouw het ok vindt.' En zo gingen we naar zijn huis. Zijn vrouw had er geen enkel probleem mee. Ze waren ongelooflijk vriendelijk. Ze gaven me avondeten, ik mocht in een comfortabel bed slapen en ze hadden zelfs mijn kleren gewassen. Ze reisden zelf ook wat af en wouden op die manier iets terug doen voor al die keren dat zij op hun weg geholpen werden. In de ochtend tijdens het ontbijt kreeg ik zelfs een klein draailier concertje van de man. Daarna was het tijd om voort te gaan.

I was able to get to Paris by the evening that day. On the road I had the luck to encounter someone who designs permaculture gardens all over France. Really interesting! Once in Paris I asked my friend, V., to come pick me up at the metro station. It is quite a dangerous neighbourhood where he lives and I really didn't want to go through there alone with my backpack. That's just asking for trouble. The day after, being tired of the previous days, I stayed inside most of the time. That evening M., the flat mate of V. somehow managed to shatter the glass of one of the shower doors into a thousand pieces. Luckily he wasn't hurt. Next day V. and I went for a walk along the Seine. We talked about philosophical stuff concerning God, ecology and freedom. We sat a while at Centre Pompidou. Some angry yelling guy in the middle of the square was pretty entertaining to watch. At least until he threw his dog in the air, where I jumped up and went to him so he couldn't hurt it anymore. I really don't like it when animals get hurt. The rest of the evening we spent watching a fire show at Notre Dame.

Het lukte me om die avond in Parijs te geraken. Onderweg had ik het geluk om iemand tegen te komen die permacultuurtuinen ontwerpte over heel Frankrijk. Heel interessant! Een keer in Parijs vroeg ik aan mijn vriend, V., om me op te komen pikken aan het metrostation. Het is een redelijk gevaarlijke buurt waar hij woont en ik wou er echt niet alleen doorheen gaan met mijn rugzak. Dat is gewoon om problemen vragen. De dag erna, moe van de dagen ervoren, bleef ik binnen. Die avond wist M., de flatgenoot van V. op één of andere manier de glazen douchedeur kapot te laten springen in duizenden stukjes. Gelukkig was hij niet gewond. Volgende dag gingen V. en ik wandelen aan de Seine. We praatten over filosofische dingen die te maken hebben met God, ecologie en vrijheid. We zaten een tijdje aan Centre Pompidou. Een kwade schreeuwende kerel in het midden van het plein zorgde voor entertainment. Of toch tot hij zijn hond in de lucht smeet, waarop ik opsprong en naar hem ging zodat hij geen meer kwaad kon doen. Ik vind het echt niet leuk wanneer mensen dieren pijn doen. De rest van de avond spendeerde we aan de Notre Dame al kijkend naar een vuurshow.

In the morning I started to hitchhike to Belgium. The hitchhiking to Belgium was quite easy, like always. I got to Gent in two rides. I decided to stay there for a day at my friend, A.. The day after there was a vegetarian picknick so I was in luck. In the afternoon I hitchhiked easily to Leuven. Of course I didn't tell anyone that I was returning to Belgium, so everyone was pleasantly surprised. In my first days back in Leuven I basically went around visiting friends. I also saw M. again, with whom I started my journey from Belgium. I notified the organisations where I worked before as a volunteer so that they knew that they could count on me again. I went for a visit to the new vegan shop. It's really nice! I also started on a second drawing for my brother in those days. This time it was for the back of his business card.

In de ochtend begon ik te liften naar België. Het ging zeer makkelijk, zoals gewoonlijk. Ik geraakte tot in Gent met twee liften. Ik besloot daar een dag te blijven bij een goede vriend, A.. De dag erna was er een vegetarische picknick dus ik had geluk. In de namiddag liftte ik makkelijk tot in Leuven. Natuurlijk had ik niemand verteld dat ik naar België terugkeerde, dus iedereen was aangenaam verrast. Tijdens mijn eerste dagen terug in Leuven ging ik rond om vrienden te bezoeken. Ik heb ook M. terug gezien, met wie ik mijn reis uit België was begonnen. Ik verwittigde de organisatied waar ik voordien werkte als vrijwilliger zodat ze wisten dat ze terug op mij konden rekenen. Ik ging de nieuwe veganistische winkel eens bezoeken. Leuk winkeltje! Ook ben ik begonnen aan de tweede tekening voor mijn broer. Deze keer voor de achterkant van zijn ondernemingskaartje.

Then came the elections...Luckily I was on time in Belgium to read the notification I got from the local authorities. I was supposed to help in the election office on the day we are supposed to vote. Although I had to wake up really early in the morning it wasn't that bad as I expected. Well, at least the job wasn't. The results of the elections on the other hand... It wasn't a good day for Flanders, and Belgium in general.

En dan waren er de verkiezingen.... Gelukkig was ik op tijd in België om mijn post door te nemen en te lezen dat ik bijzitter moest zijn. Hoewel ik zeer vroeg moest opstaan was het niet de verschrikkelijke ervaring die ik verwacht had. Of toch het werk zelf niet. De resultaten van de verkiezingen daarentegen... Het was geen goede dag voor Vlaanderen, en België in het algemeen. 

After the elections I decided to stay at a friend's place for a couple of days. They had just moved from there apartment to a spacious, beautiful house in the country side. Certainly enjoyed it. Thank you, I., B. and T. for the hospitality! :) The day I hitchhiked back to Leuven someone picked me up who was going to the "recycle atelier" in Leuven. Recycle atelier? I didn't knew there was such a place in Leuven.  I got curious so I went with her. And indeed, it was a workshop where all kinds of materials where recycled for new purposes. Very nice! For this reason I love hitchhiking. You never know where you end up. :)

Na de verkiezingen besloot ik om bij vrienden te logeren voor een paar dagen. Ze waren juist verhuisd van hun appartement naar een ruim, mooi huis op het platteland. Zeker van genoten. Dank u, I., B. en T. voor de gastvrijheid! :) De dag dat ik terug liftte naar Leuven, nam iemand me mee die naar het "recycle atelier" ging in Leuven. Recycle atelier? Ik wist niet dat er zoiets bestond in Leuven. Ik werd nieuwsgierig en ging mee met haar. En jawel, het was een atelier waar ze allerlei materialen recycleerden tot iets nieuws. Heel leuk! Daarom hou ik zo van liften. Je weet nooit waar je eindigt. :)

That's it for this month. Next month I'll be sending my final newsletter. Yes, you read that right. After exactly a year of writing newsletters for every month I think it's time to focus my writing on other stuff. I feel that I can be of more service to the world if I write more in depth and explain how to do certain things in a socio-ecological way, because that is what my intention was and still is all along: How can I live in a way that is not destructive for this world and contributes something by the end of my life?

Dat is het dan voor deze maand. Volgende maand zal ik mijn laatste nieuwsbrief sturen. Jawel, dat heb je goed gelezen. Na exact een jaar van maandelijkse nieuwsbrieven schrijven, denk ik dat het tijd is om mijn schrijven op andere dingen te richten. Ik voel dat ik meer ten dienste van de wereld kan zijn als ik meer in diepte schrijf en uitleg hoe je bepaalde dingen doet op een socio-ecologische manier, want dat is wat mijn intentie was en nog altijd is: Hoe kan ik op een manier leven dat niet destructief is voor onze wereld en iets constructiefs bijdraagt aan het einde van mijn leven?

Pictures of this month / Foto's van deze maand: https://plus.google.com/photos/116584028025081333807/albums/6019578491862992753

Posted via Blogaway

Up Voajoge: April 2014

Hello all! This is what happened in April:

So, at the end of March I ended up in Sevilla with my second Couchsurf host A. and her flatmate R.. I stayed much longer in Sevilla than I planned initially. I really liked the people I stayed with and the city was really charming. Certainly one of the cities I will visit again. During my time there we went to the "Encuentro de alternativas", an alternative event in a parc. Nice people, tasty food, good music and interesting workshops. What more could you ask for? Ow, and I got my poi and jaw harp out again, which was way too long ago. Apart from that I really liked walking in the old city part, close to the beautiful cathedral.

Hallo allemaal! Dit is wat er gebeurd is in april:

Dus, eind maart zat ik in Sevilla bij mijn tweede couchsurf host A. en haar flatgenoot R.. Ik ben veel langer in Sevilla gebleven dan ik eerst gepland had. Ik had de mensen waarbij ik verbleef heel graag en het was een leuke stad. Zeker één van de steden dat ik nog eens wil bezoeken. Tijdens mijn verblijf daar, gingen we naar het "Encuentro de alternativas", een alternatief evenement in een park. Leuke mensen, lekker eten, goede muziek en interesante workshops. Kun je nog meer vragen? Ow, en ik heb mijn poi en mondharp nog eens bovengehaald, wat veel te lang geleden was. Daarnaast vond ik het wel leuk om in het oude stadsgedeelte te wandelen, dichtbij de kathedraal.

In those days two friends of Belgium, T. and J., happened to visit Sevilla so we decided to meet up. At Plaza de España, a magnificent building, we saw each other. We wandered through the city, seeing the most touristy places with the hot sun burning our skin the entire time. By the end of the day we were tired and said goodbye before taking a well deserved nap. After a while I went to a third host because A. and R. were both going on vacation (thank you for the hospitality and the wonderful time! :)).

In de dagen dat ik daar was, waren er ook toevallig twee vrienden, T. en J., die Sevilla kwamen bezoeken dus besloten we om eens af te spreken. Bij Plaza de España, een magnifiek gebouw, hadden we afgesproken. We doolden wat door het stad, de meest toeristische plaatsen bezoekend, met de hete zon die ons langzaam maar zeker aan het verbranden was. Tegen het einde van de dag waren we moe en zeiden we elkaar vaarwel vooraleer een welverdiend dutje te nemen. Na een tijdje ging ik naar mijn derde host omdat A. en R. op vakantie gingen. 

It was during my time with my third host, MJ., that I finally finished my drawing that I was making for my brother. Sure took a long time, but it was worth it. I learned a lot from that experience. It was also during this period that I saw M. and L. again. They came back from their trip to Morocco and decided to stay in Sevilla for some days. Their host, F., organised a CS picknick where we all went to. He even became my host for the last day I was is Sevilla. Thank you, MJ. and F. for the stay! :)

Het was tijdens mijn verblijf bij mijn derde host, MJ., dat ik eindelijk de tekening voor mijn broer kreeg afgewerkt. Heeft lang geduurd, maar het was het waard. Ik heb redelijk wat geleerd van die ervaring. Het was ook tijdens die periode dat ik M. en L. terug zag. Ze kwamen terug van hun trip naar Marokko en besloten om in Sevilla te blijven voor een paar dagen. Hun host, F., organiseerde een picknick waar we allemaal naartoe gingen. Hij werd zelfs mijn host voor de laatste dag dat ik in Sevilla was.

Me and M. decided to hitchhike together back to Lisbon where we both had to go anyway. We called ourselves the banana-team, because we found stickers of bananas, which we put on our clothes,  while we were looking for cardboard to write on in a dumpster. We also tend to talk a lot about monkeys, so it all works out perfectly. We had a few stops on the road. First stop: Quinta Alvorada do Ouro. It took us two days to get there. At the evening of our first day hitchhiking we got picked up by this very friendly woman who decided we could stay at her place for the night. The next day we managed to get to Tavira quite easily, where V. picked us up to go to the quinta. It was quiet there. No other people around this time, except for two couchsurfers on one day. We decided to stay there for a while. In that time we helped out with a couple of things like cooking food, hanging door hinges, making hay bales, planting pumpkin seeds, cleaning the attic, etc. Me and M. explored the area around the quinta, while eating lots of oranges from all the orange trees we encountered. It was also during this time that I made myself a chewing stick from an olive tree branch. A chewing stick is an alternative to a tooth brush. I also decided to leave my laptop here. I was tired of carrying that heavy weight around and I didn't even use it anymore since I bought my new phablet. I hope it will be of good use for the quinta.

M. en ik besloten om samen voort te liften tot Lissabon waar we beiden toch naartoe gingen. We noemden onszelf het bananenteam omdat we stickers van bananen hadden gevonden, die we op onze kleren plakten, toen we karton aan het zoeken waren in een vuilbak. We neigen ook veel over apen te praten, dus dat kwam perfect uit. We hadden wel enkele stops gepland op de weg naar daar. Eerste stop: Quinta Alvorada do Ouro. We deden er twee dagen over om tot daar te geraken.  In de avond van onze eerste dag liften, werden we opgepikt door een heel vriendelijke vrouw die besloot dat we bij haar thuis konden blijven slapen voor die nacht. De volgende dag waren we redelijk makkelijk in Tavira geraakt waar V. ons kwam oppikken om naar de quinta te gaan. Het was er rustig.  Er verbleef niemand anders deze keer, buiten twee couchsurfers voor één dag. We besloten daar te blijven voor een tijdje. In de tijd dat we daar waren hielpen we met tal van dingen zoals eten koken, deurhengsels hangen, hooibergen maken, pompoenen planten, de zolder opkuisen, etc. M. en ik verkende de omgeving rondom de quinta, terwijl we massa's appelsienen aten van alle appelsienbomen die we tegenkwamen. Het was ook tijdens deze periode dat ik een 'chewing stick' had gemaakt van een olijfbomentwijgje. Een chewing stick is een alternatief voor een tandenborstel. Ik besloot ook om mijn laptop daar te laten. Ik was het moe om dat zware gewicht mee te zeulen, terwijl ik het niet eens meer gebruikte sinds ik mijn nieuwe phablet had gekocht. Ik hoop dat de quinta het goed kan gebruiken.

After the quinta (thanks again V.!) we headed for Budens to go see the Vamos Verde project where I was before. This time the wife of D. was also there. M. and I decided to put our tent next to the pond. Maybe not the best idea because the frogs gave an ear deafening concert every evening. In our days we were there we visited another project nearby called "the punks". And yes, it was literally a project with punks living their lives in ecologically made houses in the middle of a forest.

Na de quinta (Alweer eens bedankt V.!) gingen we richting Budens om naar het Vamos Verde project te gaan, waar ik voordien al eens was geweest. Deze keer was de vrouw van D. er ook. M. en ik besloten om onze tent naast de vijver te zetten. Misschien niet het allerbeste idee gezien de kikkers elke avond een oorverdovend concert gaven. In de dagen die we daar waren, hebben we ook een ander dichtbijzijnd project bezocht dat "the punks" heette. En jawel, het was letterlijk een project met punkers die leefden in hun ecologische huisjes in het midden van een bos.

After Budens (thanks again for the hospitality!  :)) we headed for Lisbon, with a short stop in Carrapateira to see the beach. There we bumped into a dog who started following us. For a second we thought that we had to take him with us, but as soon as we got to the center of the town he started to follow other people. Hitchhiking was pretty easy that day. The last ride we got was from a friendly couple who were into ecology themselves, and took us straight to Lisbon.

Na Budens (weer bedankt voor de gastvrijheid! :)) gingen we richting Lissabon, met een korte stop in Carrapateira om het strand te zien. Daar kwamen we een hond tegen die ons begon te volgen. Voor even dachten we dat we hem met ons moesten meenemen,  maar van zodra we in het centrum van het dorp kwamen begon hij andere mensen te volgen. Liften ging heel makkelijk die dag. De laatste rit kregen we van een vriendelijk koppel die zelf met ecologie bezig waren en ons rechtstreeks mee naar Lissabon namen.

In Lisbon M. had to go back to her classes. L., who was back earlier from Sevilla, and A., their flatmate also had to go to classes. In those days we hang out in Lisbon and some friends of M. came over from Poland to visit her. During that time I bumped into three friends from Leuven from whom I didn't know they were there! Small world, isn't it? One of them, F., happened to go to the north with his van. I decided to go with him.

In Lissabon aangekomen, moest M. terug haar lessen hervatten. L., die vroeger dan ons was aangekomen uit Sevilla, en A., hun flatgenoot, moesten ook naar de les. Tijdens die dagen hingen we wat rond in Lissabon en twee vriendinnen van M. kwamen van Polen om haar te bezoeken. Ook ben ik in die tijd daar drie vrienden tegen gekomen van Leuven waar ik niet van wist dat ze daar waren. Kleine wereld, hé? Één van hen, F., ging noordwaarts met zijn busje. Ik besloot om met hem mee te gaan.

And so we left on the 30th of April to Aveiro. Or at least that was the initial plan. Right before we left in Lisbon my friend asked "Do you want to make a small detour and go to a Rainbow Gathering?" Apparently there was one on the way to Aveiro. "Yeah, sure!" I said and so F., S., who also wanted to have a ride to the north, and I went to the gathering. We managed to find it by the evening. Right in time for dinner! It was a really beautiful region there, I must say. During the evening I managed to put up my tent there. After the campfire I went to sleep. The rest of what happened there is for the next newsletter. ;) karaluchy pod poduchy :)

En zo vertrokken we op de 30ste april naar Aveiro. Of dat was toch het initiële plan. Juist voor we uit Lissabon vertrokken, vroeg mijn vriend: "Willen we anders een kleine omweg maken en naar een Rainbow Gathering gaan?" Blijkbaar was er één op de weg naar Aveiro. "Ja, natuurlijk!" zei ik en zo gingen F., S., die ook een lift noordwaarts wilde hebben, en ik naar de gathering. Het lukte ons om het te vinden tegen de avond. Juist op tijd voor het avondeten! Het was er echt een prachtige regio, moet ik zeggen. Tijdens de avond lukte het me om mijn tent daar op te zetten. Na het kampvuur ging ik slapen. De rest van wat er daar gebeurde is voor de volgende nieuwsbrief. ;) karaluchy pod poduchy :)

The conclusions for this month? On one hand it really felt nice to send some unused stuff back home with my friends and leave that laptop behind. Travelling lighter and getting to the essence of my backpacking gear is a nice goal to work to. Next item that needs to get chucked out: my leather jacket. It's heavy and not that functional. A lighter jacket made out of a softer material would be much better. Secondly, that trip back through the south only confirmed my thoughts. I really like the south of Portugal and see myself building something there. The only thing that I need to watch out for is not to rush too much. I really need to think this through before I make a decision.

De conclusies van deze maand? Langs de ene kant voelde het heel goed aan om wat ongebruikte spullen terug naar huis te sturen met mijn vrienden en de laptop achter te laten. Lichter reizen en tot de essentie geraken van mijn reismateriaal is een leuk doel om naartoe te werken. Volgende object dat er uit moet: mijn leren vest. Het is zwaar en niet zo functioneel. Een lichtere vest gemaakt uit een zachtere stof zou veel beter zijn. Ten tweede, die trip terug door het zuiden hebben alleen maar mijn gedachtes bevestigd. Ik vind het zuiden van Portugal echt wel leuk en ik zie mezelf daar zeker iets bouwen. Het enige idee waar ik voor op moet passen is dat ik me niet teveel haast. Ik moet hier echt goed over nadenken vooraleer ik een beslissing maak.

Pictures of this month / foto's van deze maand: https://plus.google.com/photos/116584028025081333807/albums/6016280491082312289

Posted via Blogaway

Up Voajoge: March 2014 / Maart 2014

So here's what happened in March:

After staying a couple of days in Carvoeira we went to the next ecological project: Quinta alvorada do ouro. We arrived there on saturday the 1st. We were immediately taken by the beautiful landscape around us. Green hills with lots of trees and ground made up of orange/brown clay and rocks. V. welcomed us in the communal house which was really beautifully done with clay on the walls. Outside the house was covered with vegetation and flowers. Bees buzzing all over the place and an occasional lizard popping up here and there. The next day we helped V. making raised beds for some vegetables. It involved beating burned wood with a hammer to get the charcoal into the soil. A fun job to do!
Very necessary also. The soil there makes it very hard to grow anything. That's one of the main priority for this project: creating soil. And apart from that there's the water level that needs to be kept an eye on. It can become very dry in summer in these regions. Tuesday we left and head for Sevilla by which we cross the border to Spain again. Thank you V. for the hospitality! :)

Dus dit is er gebeurd in maart:

Na een paar dagen in Carvoeira te verblijven, gingen we naar het volgende ecologische project: Quinta alvorada do ouro. We kwamen er aan op zaterdag de 1ste. We werden onmiddellijk gegrepen door het prachtige landschap rondom ons. Groene heuvels met enorm veel bomen en grond dat voornamelijk bestond uit oranje/bruine klei en stenen. V. verwelkomde ons in het gemeenschapshuis wat enorm mooi was bewerkt met klei op de muren. Buiten was het huis bedekt met vegetatie en bloemen.  Bijen zoemen er over gans de plaats en een occasionele hagedis duikt er hier en daar op. De volgende dag hielpen we V. met verhoogde bedden te maken voor wat groenten. Hierbij klopten we op verbrand hout met een hamer om de houtskool in degrond te krijgen. Een leuk werkje om te doen! Ook zeer nodig. De grond daar maakt het zeer moeilijk om er ook maar iets te groeien. Dat is één van de eerste prioriteiten voor project: Grond maken.
Daarnaast is er het waterniveau waar een oogje op gehouden moet worden. Het kan heel droog worden in deze regio in de zomer. Dinsdag vertrokken we en gingen we richting Sevilla waarbij we de grens naar Spanje weer overstaken. Dankjewel V. voor de gastvrijheid! :)

As soon as we crossed the border the weather changed. Way less clouds and much more sun.
In Sevilla we stayed for the night before heading to Velez-Malaga on the next day. We found a nice parking spot there and stayed there for some days. After that we went to look for a nice place near the ocean, which we found at Caleta de Velez. Very touristy though. Lots of older people enjoying their time there now that they don't work anymore. The palm trees, parrots only add to the typical scenery you would expect in a touristic place like this.

Van zodra we de grens overstaken veranderde het weer. Veel minder wolken en veel meer zon. In Sevilla blijven we een nacht vooraleer naar Velez-Malaga te gaan de volgende dag. Daar vinden we een aangenaam parkeerplaatsje en blijven we voor enkele dagen. Daarna gingen we op zoek naar een mooi plekje aan de oceaan, welke we vonden in Caleta de Velez. Wel heel toeristisch. Veel oudere mensen die er genieten op hun oude dag nu ze niet meer moeten werken. De palmbomen en papegaaien vullen het toeristische plaatje verder aan.

After enjoying the beach and the ocean for a while we went into the direction of Nerja, more specifically Maro. B. has a eco-project there which sounded very promising. He has a plot right next to the ocean and is able to grow papayas, avocados and bananas there. It's one of the few places in Europe where this is possible. Sometimes you can see whales and dolphins passing by, but we didn't have the luck to see them. We decided to put our van outside of the village in a more rustic environment. There were a lot of plots for rent near the village and for very cheap! That resulted in a lot of white plastic tunnels in the area where people grew some crops of some sort.

Na genoten te hebben van het strand en de oceaan voor een tijdje gaan we in de richting van Nerja, meer specifiek Maro. B. heeft daar een eco-projectje dat veelbelovend klonk. Hij heeft een stukje grond vlak naast de oceaan en heeft de mogelijkheid om er papayas, avocados en bananen te groeien. Het is één van de weinige plaatsen in Europa waar dit mogelijk is. Soms kan je walvissen en dolfijnen voorbij zien zwemmen, maar wij hadden niet het geluk ze te zien. We besloten het busje buiten het dorp te zetten in een meer rustieke omgeving.  Er stonden veel stukken grond te huur dichtbij het dorp en voor heel goedkoop! Dat zorgde ervoor dat er veel witte plastieken tunnels in het gebied stonden waarin mensen wat gewassen in kweekten.

After being there for a couple of days that big moment came: Our split up. M. was going back up north to Belgium while I decided to go back to Portugal. I wanted to see some more projects and revisit some of the ones I visited before.
On the 15th in the afternoon I stepped out of the van and went towards the road to hitch-hike. I couldn't help it, but I had to look backwards to the van from time to time just to get that safe haven out of my mind. It was a very comfortable way of traveling and sleeping. Something that I left behind now. Thank you, M., for taking me with you in the van and for all the time we spent together. It was a great experience and I surely enjoyed it. See you soon in Belgium! :)

Na een paar dagen daar te zijn kwam dat grote moment: Ons uiteen gaan. M. ging terug naar het noorden, naar België terwijl ik besloot om terug naar Portugal te gaan. Ik wou nog wat meer projecten bekijken en sommige projecten waar ik al was geweest terug bezoeken. Op de 15de in de namiddag stapte ik uit het busje en ging ik richting de snelweg om te liften. Ik kon niet anders dan soms eens achter me te kijken naar het busje om die veilige haven uit mijn hoofd te krijgen. Het was een comfortabele manier van reizen en slapen. Iets dat ik nu achter mij liet. Dank u, M., voor mij mee te nemen met jou in het busje en voor alle tijd die we samen hebben gespendeerd.  Het was een goede ervaring waar ik zeker van genoten heb. Tot gauw in België! :)

Next stop: Vejer de la Frontera. A friend from Belgium, J.,  was staying there. I was able to hitch-hike to Marbella. After that I couldn't find a ride so I started walking. It was starting to get dark and before I knew it night had arrived and I had walked 20 km. I was almost at Estepona. Only 12 more km, but my feet were hurting. I decided to find a place to sleep. After searching for a while I found this nice little bridge next to a golf terrain to sleep under, or better phrased, to lie awake under. There were bushes nearby the bridge and some animal just kept making rustling noises while I was sleeping there. My fantasy took over and soon I was thinking about crocodiles and such. After 3 hours of lying there I decided to leave. I found a hotel and slept a bit on a chair outside. As soon as the first sun rays came through in the morning I walked further. My feet were still hurting but I managed to get to Estepona. More than 30 km... A personal record! There I took a bus to Vejer de la Frontera, where J. picked me up. Vejer is a nice little city on top of a mountain with lots of white houses. J. was so generous to host me for a couple of days which I really enjoyed. In the time I was there I learned a bit about polyphonic music (J. being a composer) and apparently we, Flemish, are really known in this genre for our composers.

Volgende stop: Vejer de la Frontera. Een vriend van België, J., verbleef daar. Het lukte me om tot Marbella te liften. Daarna kon ik geen lift meer vinden, dus begon ik te stappen. Het was donker aan het worden en voor ik het wist was het nacht en had ik 20 km gestapt. Ik was bijna in Estepona. Nog maar 12 km, maar mijn voeten deden pijn. Ik besloot om een plaats te zoeken om te slapen. Na een tijdje te zoeken vond ik een leuk bruggetje naast een golfterrein om onder te slapen, of beter gezegd, onder wakker te liggen. Er stonden struiken dicht bij de brug en een of ander dier zat er de hele tijd ritselende geluiden te maken. Mijn fantasie nam het over en al gauw was ik aan het denken aan krokodillen en dergelijke. Na er 3 uur gelegen te hebben, besloot ik er weg te gaan. Ik vond een hotel en sliep er wat op een stoel dat buiten stond. Van zodra de eerst zonnestralen er door kwamen in de ochtend, stapte ik verder. Mijn voeten deden nog altijd pijn, maar het lukte me om tot in Estepona te geraken. Meer dan 30 km... Een persoonlijk record! Daar pakte ik de bus tot Vejer de la Frontera, waar J. me oppikte. Vejer is een aangenaam stadje op de top van een berg met veel witte huisjes. J. was zo vriendelijk om me een paar dagen te hosten, waar ik zeker van genoten heb. In de tijd dat ik daar was heb ik wat kunnen leren over polyfonische muziek (J. is een componist) en blijkbaar zijn wij, Vlamingen, heel bekend binnen dit genre voor onze componisten.

In those days in Vejer me and M., one of the Polish girls we picked up during our travels through Portugal heading towards Tojeiro, decided to meet up again. She and a friend of hers were on their way to Morocco. They convinced me to join them but alas I had no passport with me so no trip to Morocco for me...
Instead of going to Morocco I decided to visit a friend, P.,  in Cadiz, which wasn't that far from Vejer. We did some sightseeing in Cadiz and in the evening I hitch-hiked back to Vejer, or that was the plan at least. I only got to San Fernandez, where I took the train back to Cadiz to spend the night there. I was in luck because one of the friends of P. works in Vejer and I could join him in the morning ro to go there by car. In Vejer I enjoyed my last days hanging around with J. and C., a friend of J. that I also hang around with often. She learned me a bit of Spanish during my stay there.

Tijdens die dagen in Vejer besloten ik en M., één van de Poolse meisjes die we hadden opgepikt tijdens ons reizen doorheen Portugal richting Tojeiro, om nog eens af te spreken. Zij en een vriendin van haar waren op hun weg naar Marokko.  Ze wisten me te overhalen om met hen mee te gaan,  maar spijtig genoeg had ik geen paspoort mee dus geen trip naar Marokko voor mij... In plaats van naar Marokko te gaan besloot ik om een vriendin te bezoeken, P., in Cadiz, wat niet zo ver lag van Vejer.  We bezichtigden wat dingen in Cadiz en in de avond liftte ik terug naar Vejer, of dat was alleszins het plan. Ik geraakte maar tot San Fernandez, waar ik de trein terug pakte naar Cadiz om er de nacht te spenderen. Ik had geluk want één van de vrienden van P. werkte In Vejer en ik kon met hem meegaan in de ochtend met de auto. In Vejer genoot ik van mijn laatste dagen door er wat rond te hangen met J. en C., een vriendin van J. waarmee ik ook geregeld optrok. Ze leerde me een beetje Spaans gedurende mijn verblijf daar.

Thursday the 27th J. went to Jerez and I went with him so I could hitch-hike further to Sevilla, my next stop. Thank you, J., for the hospitality! :) After trying for a couple of hours and getting sunburned I took the bus to Sevilla. Late in the evening I managed to find the house of my first CS host, B.. She's really into ecological stuff, so she showed me how to make homemade sunscreen. We also went to a place where they served really good falafels (Thank you! :)). The 30th I went to my second host, A.. It was the same day as M. and L. came back from Morocco and stopped in Sevilla to spend some days there. Perfect for all of us to meet up and go eat some vegan tapas. After that A. and I went home and there I met R., her flatmate, whom arranged a  activity for us while we were there: painting flower pots. The other activities I did in Sevilla you can find in the next newsletter. ;)

Donderdag de 27ste ging J. naar Jerez en ik ben met hem meegegaan zodat ik verder kon liften naar Sevilla, mijn volgende stop. Dank u, J., voor de gastvrijheid! :) Na een paar uur proberen te liften en verbrand te worden door de zon hield ik het voor bekeken en nam de bus naar Sevilla. Laat in de avond lukte het me om het appartement van mijn eerste host te vinden, B.. Ze is veel met ecologische dingen bezig, dus ze toonde me hoe je zonnecrème zelf kan maken. We gingen ook naar een plaats waar ze heel goede falafels serveerde (Thank you! :)). De 30ste ging ik naar mijn tweede host, A.. Het was ook op deze dag dat M. en L. terug kwamen van Marokko en in Sevilla stopten om er enkele dagen te spenderen. Perfect om met zijn allen vegan tapas te gaan eten. Daarna gingen A. en ik naar huis en daar ontmoette ik R., haar flatgenoot, die een activiteit voor ons had geregeld: bloempotten beschilderen. De andere activiteiten die ik heb gedaan in Sevilla kun je vinden in de volgende nieuwsbrief. ;)

So,  after this month I concluded a couple of things. First of all, I definitely want to build my eco-house in the south, mainly because of the nature there. Probably in Portugal, because the Algarve is truly magnificent. I still have to experience it in the summer time, though.
Another conclusion I made is that I want to become less dependent on fossil fuels when it comes to travelling. I've been looking at ultralight backpacking and that is why I've recently purchased a phablet. I made a special blogpost on that, which you can find here: 
http://w2share.blogspot.com/2014/04/shifting-to-ultralight-backpacking-part.html?m=1

Dus, na deze maand heb ik nog een paar dingen kunnen concluderen. Ten eerste will ik zeker een eco-huisje bouwen in het zuiden, vooral door de natuur daar. Waarschijnlijk in Portugal omdat de Algarve echt prachtig is. Ik moet het er wel nog in de zomer ervaren.
Een andere conclusie dat ik getrokken heb, is dat ik minder afhankelijk wil worden van fossiele brandstoffen wanneer het aankomt op reizen. Ik heb wat zitten opzoeken over ultralight backpacking en het is één van de redenen waarom ik me recentelijk een phablet heb aangekocht. Daarover heb ik een blogpost gemaakt, welke je hier kan vinden:
http://w2share.blogspot.com/2014/04/shifting-to-ultralight-backpacking-part.html?m=1

Pictures of this month / Foto's van deze maand:
https://plus.google.com/photos/116584028025081333807/albums/5992911686914031585

Posted via Blogaway