Hi all! Here's what happened in May:
By the end of April we managed to find the Rainbow Gathering, which was more in the center of Portugal, so a small detour for our initial goal: Aveiro. The area in which the gathering took place was absolutely stunning. All the yellow flowers dotted the green hills as far as your eyes could reach. Olive trees were shooting up here and there next to dozens of pine trees. The water reflected the sunset. Absolutely beautiful. And so were the people. Very friendly and kind, exactly like you would expect from people who would come to a gathering like this. We decided to stay there for a couple of days and enjoy the nature there with the people. The gathering just started so there weren't too many of them, maybe 20. Very cosy.
Hallo allemaal! Dit is wat er in mei is gebeurd:
Tegen eind april lukte het ons om de Rainbow Gathering te vinden die zich in centrum Portugal bevond, dus een kleine omweg van onze initieel doel: Aveiro. Het gebied waar de gathering doorging was adembenemend. Gele bloemen die de groene heuvels pointilleerden zover het oog kon reiken. Olijfbomen die hier en daar opschoten naast groepjes dennen. Het water dat de zonondergang reflecteerde. Werkelijk prachtig. Net zoals de mensen daar. Heel lief en vriendelijk, exact zoals je zou verwachten van mensen die naar een samenkomst als deze zouden komen. We besloten om er voor enkele dagen te blijven en er van de natuur te genieten met de mensen. De gathering was nog maar juist gestart, dus er was nog niet zoveel man, misschien 20. Heel gezellig.
After 4 days we packed our stuff and went to Aveiro. We arrived in the evening, had dinner and then explored the town a little bit. As the night closed up on us we decided to go to sleep. I managed to put up my tent under the bridge near the van. Second time I slept under a bridge these travels! This time I actually slept and woke up well rested! As soon as we were all awake it was time to say goodbye because our roads seperated here. F. went to Porto to catch a plane, S. went further up north to see her family and I went to the east, to Salamanca. At first I tried hitchhiking, but after some time I got tired of it and it was really unpleasant in that burning sun. I decided to take the bus straight to Salamanca. It only left in the evening, so I explored Aveiro a bit further. Late at night I arrived in Salamanca where J., my favorite host there, was so kind to pick me up.
Na 4 dagen pakten we onze spullen bijeen en gingen we naar Aveiro. De avond zelf kwamen we nog aan, aten we wat en gingen dan de staf wat verkennen. Naarmate de nacht dichterbij kwam besloten we om te gaan slapen. Het lukte me om mijn tent op te zetten onder de brug naast het busje. Tweede keer dat ik onder een brug slaap deze reis! Deze keer kon ik zelfs slapen en was goed uitgerust 's ochtends. Van zodra we allen wakker waren was het tijd om afscheid te nemen omdat we elk onze eigen weg op moesten. F. ging naar Porto om er een vliegtuig te pakken, S. ging verder naar het noorden om haar familie te zien en ik vervolgde mijn weg naar het oosten, richting Salamanca. Eerst probeerde ik dit al liftend, maar na een tijd werd ik het beu vooral door de stekende zon. Ik besloot om een rechtstreekse bus naar Salamanca te boeken. Deze vertrok pas in de avond, dus ik verkende Aveiro nog wat verder. Laat in de nacht kwam ik aan in Salamanca, waar J., mijn favoriete host daar, zo vriendelijk was om me op te pikken.
In Salamanca I enjoyed the good weather in combination with the nice architecture. Salamanca is one of those cities that I really like to visit because of its old city part. I did a lot of walking and writing there, apart from the meditating that I just started doing again. I found some really cool bars (look at the pictures I took!) and the last night I was there J. took me to a Couchsurf dinner. Perfect way to finish my days in Salamanca.
Ik genoot van goed weer in Salamanca in combinatie met een heel aangename architectuur. Het is één van de steden die ik graag bezoek omwille van het oude stadsgedeelte. Ik heb er veel gewandeld en geschreven, naast het mediteren dat ik terug begonnen was. Ik vond een paar hele coole cafés (bekijk de foto's maar eens) en de laatste nacht van mijn verblijf nam J. me mee naar een Couchsurf dinner. De perfecte manier om mijn dagen daar af te ronden.
Next day I started hitchhiking to the north with Pardaillan in mind as my next destination. I had absolutely no idea how long it was going to take me to get there, so I planned three days to be sure. The hitchhiking in Spain went far easier than I expected. I got all the way to Bayonne, over the border. The last ride a trucker took me with him for more than 200 kilometres, so I was really lucky. Late in the evening I ended up at a gasstation where I slept in my tent again, trying to not listen to the engine of a truck that was running all night. Early in the morning I started hitchhiking again. It was a slow start and I took the train from Bayonne to Dax, but after Dax it went really smooth. I ended up in Pardaillan exactly in front of the church, by a really nice Swiss guy who was visiting his parents there. M. and R. knew that I was coming so they picked me up at the church with the car. We talked a bit and then I went to bed, because I felt tired. Next day we did some work in the garden and had a lot of interesting talks about dozens of subjects. That's what I really like when I go visit them. They are really intelligent people, way beyond my level of intelligence, so it's always a pleasure to hear their opinion on a certain topic. Apart from spending time with M. and R. I also visited a friend, G., in Plum Village, a buddhist retreat centre really close to Pardaillan. He was already there for a couple of months and was going to stay there as a volunteer for another year. Now that is dedication. :) He showed me around, including the Happy Farm, where they want to grow food the permaculture way. It is quite an impressive village they have there! Certainly worthwhile visiting. Thank you for showing me around, G.! The rest of my time in Pardaillan I spent reading a book about NLP, Neuro-Linguistic Programming.
De volgende dag begon ik te liften naar het noorden met Pardaillan in gedachte als eindbestemming. Ik had er absoluut geen idee van hoelang ik er over zou doen om daar te geraken, dus ik plande drie dagen in om zeker te zijn. In Spanje ging het veel sneller dan verwacht. Ik geraakte helemaal tot over de grens in Bayonne. Mijn laatste lift was mee met een trucker voor meer dan 200 kilometer, dus ik had enorm veel geluk. Laat in de avond zette ik mijn tent op naast een benzinestation. Ik probeerde mijn aandacht niet te vestigen op het motorgeluid van een vrachtwagen die de hele nacht aan het draaien was. Vroeg in de ochtend startte ik weer met liften. Het was een langzame start, waarbij ik uiteindelijk de trein van Bayonne naar Dax nam, maar na deze stad ging het heel vlot. Ik werd exact aan de trappen van de kerk in Pardaillan afgezet door een heel vriendelijke Zwitserse kerel die er zijn ouders aan het bezoeken was. M. en R. wisten dat ik onderweg was dus ze kwamen me met de auto oppikken aan de kerk. We praatten wat en daarna ging ik naar bed, gezien de reis wat begon door te wegen. De volgende dag werkten we wat in de tuin en hadden we een heleboel interessante gesprekken over een heel resem aan onderwerpen. Dat is wat ik enorm leuk vind wanneer ik hen bezoek. Het zijn heel intelligente mensen, ver boven mijn niveau, dus het is altijd een plezier om hun mening te horen over een bepaald topic. Daarnaast ben ik ook een vriend, G., gaan bezoeken in Plum Village, een boeddhistisch centrum heel dicht bij Pardaillan. Hij zat daar al een paar maanden en ging er nog een jaar verblijven als vrijwilliger. Dat noem ik nu eens toewijding. :) Hij gaf me een rondleiding, de Happy Farm inclusief, waar ze aan permacultuur willen doen om gewassen te verbouwen. Het is een indrukwekkend dorpje dat ze er hebben! Zeker de moeite om eens langs te gaan als je in de buurt bent. :) Dank u voor de rondleiding, G.! De rest van mijn tijd spendeerde ik aan het lezen van een boek over NLP, Neuro-Linguistic Programming.
Tuesday I left Pardaillan (thank you for the hospitality!) and went hitchhiking in the direction of Paris. That day I got to Guéret before the dark started to set in included with some rain. A Polish deliverer had just put me somewhere on the road that went further up north when a nice man stopped to ask where I was going. 'Paris' I said 'but I'm pretty sure I won't get there today' I told him with a grin on my face. 'And where are you going to sleep' he asked. 'I'm not sure. Somewhere along the road I guess, on a patch of green grass. I have my tent with me.' He sat there for a while in his car, thinking about something. Then he said: 'No, you don't. The weather isn't good for that. You're coming home with me and can stay there for the night. I just hope my wife will be okay with this.' And so we went to his house. His wife was perfectly fine with it. There were sooo nice. They served me dinner, I was able to sleep in a comfy bed and they even washed my clothes. They were quite the travellers themselves so they just wanted to return the favor to all the people that helped them on the road. In the morning at breakfast I even got a little concert of Hurdygurdy played by the man. After that it was time to hitchhike further.
Dinsdag liet ik Pardaillan achter me en begon te liften richting Parijs. Ik geraakte tot Guéret voor het donker begon te worden en de regen zijn intrede deed. Een Poolse trucker had me juist iets verder gezet aan de weg die noordelijk ging, toen er een vriendelijke nan stopte om te vragen waar ik naartoe ging. 'Parijs' zei ik met een grijns op mijn gezicht 'Maar ik ben er redelijk zeker van dat ik daar vandaag niet meer geraak.'. 'En waar ga je slapen' vroeg hij. 'Ik ben er niet zeker van. Ergens langs de weg vermoed ik, op een stukje groen grass. Ik heb mijn tent bij me.'. Hij zat een tijdje voor zich uit te staren, al denkend aan iets. Dan zei hij: 'Nee, dat doe je niet. Daar is het weer niet goed voor. Je komt mee met mij naar huis en je kan daar blijven slapen. Ik hoop gewoon dat mijn vrouw het ok vindt.' En zo gingen we naar zijn huis. Zijn vrouw had er geen enkel probleem mee. Ze waren ongelooflijk vriendelijk. Ze gaven me avondeten, ik mocht in een comfortabel bed slapen en ze hadden zelfs mijn kleren gewassen. Ze reisden zelf ook wat af en wouden op die manier iets terug doen voor al die keren dat zij op hun weg geholpen werden. In de ochtend tijdens het ontbijt kreeg ik zelfs een klein draailier concertje van de man. Daarna was het tijd om voort te gaan.
I was able to get to Paris by the evening that day. On the road I had the luck to encounter someone who designs permaculture gardens all over France. Really interesting! Once in Paris I asked my friend, V., to come pick me up at the metro station. It is quite a dangerous neighbourhood where he lives and I really didn't want to go through there alone with my backpack. That's just asking for trouble. The day after, being tired of the previous days, I stayed inside most of the time. That evening M., the flat mate of V. somehow managed to shatter the glass of one of the shower doors into a thousand pieces. Luckily he wasn't hurt. Next day V. and I went for a walk along the Seine. We talked about philosophical stuff concerning God, ecology and freedom. We sat a while at Centre Pompidou. Some angry yelling guy in the middle of the square was pretty entertaining to watch. At least until he threw his dog in the air, where I jumped up and went to him so he couldn't hurt it anymore. I really don't like it when animals get hurt. The rest of the evening we spent watching a fire show at Notre Dame.
Het lukte me om die avond in Parijs te geraken. Onderweg had ik het geluk om iemand tegen te komen die permacultuurtuinen ontwerpte over heel Frankrijk. Heel interessant! Een keer in Parijs vroeg ik aan mijn vriend, V., om me op te komen pikken aan het metrostation. Het is een redelijk gevaarlijke buurt waar hij woont en ik wou er echt niet alleen doorheen gaan met mijn rugzak. Dat is gewoon om problemen vragen. De dag erna, moe van de dagen ervoren, bleef ik binnen. Die avond wist M., de flatgenoot van V. op één of andere manier de glazen douchedeur kapot te laten springen in duizenden stukjes. Gelukkig was hij niet gewond. Volgende dag gingen V. en ik wandelen aan de Seine. We praatten over filosofische dingen die te maken hebben met God, ecologie en vrijheid. We zaten een tijdje aan Centre Pompidou. Een kwade schreeuwende kerel in het midden van het plein zorgde voor entertainment. Of toch tot hij zijn hond in de lucht smeet, waarop ik opsprong en naar hem ging zodat hij geen meer kwaad kon doen. Ik vind het echt niet leuk wanneer mensen dieren pijn doen. De rest van de avond spendeerde we aan de Notre Dame al kijkend naar een vuurshow.
In the morning I started to hitchhike to Belgium. The hitchhiking to Belgium was quite easy, like always. I got to Gent in two rides. I decided to stay there for a day at my friend, A.. The day after there was a vegetarian picknick so I was in luck. In the afternoon I hitchhiked easily to Leuven. Of course I didn't tell anyone that I was returning to Belgium, so everyone was pleasantly surprised. In my first days back in Leuven I basically went around visiting friends. I also saw M. again, with whom I started my journey from Belgium. I notified the organisations where I worked before as a volunteer so that they knew that they could count on me again. I went for a visit to the new vegan shop. It's really nice! I also started on a second drawing for my brother in those days. This time it was for the back of his business card.
In de ochtend begon ik te liften naar België. Het ging zeer makkelijk, zoals gewoonlijk. Ik geraakte tot in Gent met twee liften. Ik besloot daar een dag te blijven bij een goede vriend, A.. De dag erna was er een vegetarische picknick dus ik had geluk. In de namiddag liftte ik makkelijk tot in Leuven. Natuurlijk had ik niemand verteld dat ik naar België terugkeerde, dus iedereen was aangenaam verrast. Tijdens mijn eerste dagen terug in Leuven ging ik rond om vrienden te bezoeken. Ik heb ook M. terug gezien, met wie ik mijn reis uit België was begonnen. Ik verwittigde de organisatied waar ik voordien werkte als vrijwilliger zodat ze wisten dat ze terug op mij konden rekenen. Ik ging de nieuwe veganistische winkel eens bezoeken. Leuk winkeltje! Ook ben ik begonnen aan de tweede tekening voor mijn broer. Deze keer voor de achterkant van zijn ondernemingskaartje.
Then came the elections...Luckily I was on time in Belgium to read the notification I got from the local authorities. I was supposed to help in the election office on the day we are supposed to vote. Although I had to wake up really early in the morning it wasn't that bad as I expected. Well, at least the job wasn't. The results of the elections on the other hand... It wasn't a good day for Flanders, and Belgium in general.
En dan waren er de verkiezingen.... Gelukkig was ik op tijd in België om mijn post door te nemen en te lezen dat ik bijzitter moest zijn. Hoewel ik zeer vroeg moest opstaan was het niet de verschrikkelijke ervaring die ik verwacht had. Of toch het werk zelf niet. De resultaten van de verkiezingen daarentegen... Het was geen goede dag voor Vlaanderen, en België in het algemeen.
After the elections I decided to stay at a friend's place for a couple of days. They had just moved from there apartment to a spacious, beautiful house in the country side. Certainly enjoyed it. Thank you, I., B. and T. for the hospitality! :) The day I hitchhiked back to Leuven someone picked me up who was going to the "recycle atelier" in Leuven. Recycle atelier? I didn't knew there was such a place in Leuven. I got curious so I went with her. And indeed, it was a workshop where all kinds of materials where recycled for new purposes. Very nice! For this reason I love hitchhiking. You never know where you end up. :)
Na de verkiezingen besloot ik om bij vrienden te logeren voor een paar dagen. Ze waren juist verhuisd van hun appartement naar een ruim, mooi huis op het platteland. Zeker van genoten. Dank u, I., B. en T. voor de gastvrijheid! :) De dag dat ik terug liftte naar Leuven, nam iemand me mee die naar het "recycle atelier" ging in Leuven. Recycle atelier? Ik wist niet dat er zoiets bestond in Leuven. Ik werd nieuwsgierig en ging mee met haar. En jawel, het was een atelier waar ze allerlei materialen recycleerden tot iets nieuws. Heel leuk! Daarom hou ik zo van liften. Je weet nooit waar je eindigt. :)
That's it for this month. Next month I'll be sending my final newsletter. Yes, you read that right. After exactly a year of writing newsletters for every month I think it's time to focus my writing on other stuff. I feel that I can be of more service to the world if I write more in depth and explain how to do certain things in a socio-ecological way, because that is what my intention was and still is all along: How can I live in a way that is not destructive for this world and contributes something by the end of my life?
Dat is het dan voor deze maand. Volgende maand zal ik mijn laatste nieuwsbrief sturen. Jawel, dat heb je goed gelezen. Na exact een jaar van maandelijkse nieuwsbrieven schrijven, denk ik dat het tijd is om mijn schrijven op andere dingen te richten. Ik voel dat ik meer ten dienste van de wereld kan zijn als ik meer in diepte schrijf en uitleg hoe je bepaalde dingen doet op een socio-ecologische manier, want dat is wat mijn intentie was en nog altijd is: Hoe kan ik op een manier leven dat niet destructief is voor onze wereld en iets constructiefs bijdraagt aan het einde van mijn leven?
Pictures of this month / Foto's van deze maand: https://plus.google.com/photos/116584028025081333807/albums/6019578491862992753
Posted via Blogaway
No comments:
Post a Comment